1. Ένα μετάλλιο των δημοκρατικών Γάλλων 1797-1799

Χυτό μετάλλιο βάρους 40,63 γραμ. και διαμέτρου 38 χιλ.[1]

Στο κέντρο της μίας όψης οκτώ άνδρες σε δύο σειρές αποτελούμενες από τρία και πέντε μέλη αντίστοιχα. Φορούν χιτώνα. Η ελληνική επιγραφή, αρχίζοντας από αριστερά, προσπαθεί να αποδώσει γαλλικά ονόματα.

[ΟΙ] ΠΡΙΝΓΙΠΙ ΔΕΛΚΑΧΥ: ΠSΟΛ RΟ(?)ΔΙΙΡ

Η μεταγραφή, με ορισμένες ασάφειες και ορθογραφικά λάθη του χαράκτη, πιθανώς αρχίζει με δύο γράμματα που  θα μπορούσαν να αποδοθούν [ΟΙ]:

[OI]ΠΡΙΓΚΗΠΟΙ ΔΕΛ ΚΑ[ΡΒ]Υ[Ν]Υ: Π[O]ΣΟΛ ROΔΙΙΡ

τα ονόματα στα γαλλικά DE CORBIGNY:POCHOLLE RULHIERE

Στην πρώτη σειρά  οι τρεις γενικοί κομισάριοι (commissaire generale) οι οποίοι ήταν υπεύθυνοι για τις τρεις περιφέρειες όπως είχαν χωρίσει τα Επτάνησα οι Γάλλοι. Πρόκειται για τους Luis Chicoilet de Corbigny (1771-1811), γενικό κομισάριο της περιφέρειας Corfu με πρωτεύουσα την πόλη της Κέρκυρας και των νήσων Merlère (Ερίκουσσα), de Fano (Οθωνοί),  Παξός, Αντίπαξος και τις πόλεις Buntrinto, Parga στην Ήπειρο. Τον Μάη του 1798 αντικαταστάθηκε από Jean Andrè-Jean-Elisabeth Briche (28/5/1766 -+μετά το 1816). Ο δεύτερος Pierre Pomponne Amèdèe Pocholle (30/09/1764-5/06/1831) γενικός κομισάριος της περιφέρειας Ιθάκης, με πρωτεύουσα το Αργοστόλι, αποτελούμενη από τα νησιά Cephalonie, Ithaque, Calamo, Castro, Saint-Maure, Meganissi, και τις πόλεις Πρέβεζα και Βόνιτσα. Ο τρίτος Chriseuil de Rulhière (1771-1811) γενικός κομισάριος της περιφέρειας Αιγαίου με πρωτεύουσα το Zante ενώ τα υπόλοιπα νησιά ήταν το Cirigo, Cerigotto, Strofades[2]. Αναφέρονται ως πρίγκιπες κάτι που ιστορικά δεν ισχύει. Πιθανότατα ο χαράκτης δεν γνώριζε ποιο τίτλο έπρεπε να αποδώσει στο γενικό κομισάριο. Ακολουθούν σε δεύτερη σειρά τα μέλη του Διευθυντηρίου που είχε ορισθεί να αποτελείται από πέντε άτομα δηλαδή τον γενικό κομισάριο (commisaire generale) τον γενικό γραμματέα (secrètaire generale) και τρεις δικαστές (magistrà civil) οι οποίοι βοηθούσαν τον πρώτο στα καθήκοντά του.

            Στην άλλη όψη επτά επτάκτινα αστέρια κατανεμημένα στο κέντρο σε τρεις σειρές, μία του ενός και δύο των τριών. Συμβολίζουν τα επτά μεγαλύτερα νησιά του Ιονίου. Σύμφωνα με τις οδηγίες για την διοικητική διαίρεση των περιφερειών κάθε μία θα διαιρείτο σε διαμερίσματα (canton) όπου το κάθε ένα θα διοικείτο από μία επιτροπή επτά μελών για εκείνα που ήταν κάτω των δέκα χιλιάδων ψυχών και εννέα για τα υπόλοιπα. Άρα οι επτά ακτίνες του κάθε αστεριού συμβολίζουν τα επτά μέλη της επιτροπής[3]. Κυκλικά επιγραφή που αρχίζει από αριστερά κατά τον παρατηρητή:

Γ Ρ Α Δ Ε Λ Α Π Ο Τ Ε Ν Τ Ι Α

εξελληνισμένα Γ Κ Ρ Α Ν Τ Ε Λ Α Π Ο Τ Ε Ν Τ Ι Α

στα ιταλικά G R A N D E L A P O T E N T I A

            Μετά τη συνθήκη του Campoformio (18/10/1797) οι Γάλλοι καταλαμβάνουν σταδιακά τα Επτάνησα όπου και εγκαθιστούν καινούργιο σύστημα διοίκησης. Οι τρεις περιφέρειες εντάσσονται μέρος στο σύστημα διοίκησης της Γαλλίας. Στο μετάλλιο δεν αναφέρεται ο γενικός κομισάριος και των τριών περιφερειών για τις ακόλουθες χρονολογικές περιόδους: 28/6/1797-11/1797,^{Antoine Vincent Arnault}  05/09/1798,^{Pierre-Jacques Bonhomme de Comeyras}, 09/1798-3-03/1799,^{François Louis Esprit Dubois}. Φαίνεται ότι ο εμπνευστής του μεταλλίου ήθελε να αποδώσει μόνο την νέα περιφερειακή διοίκηση χωρίς να ενδιαφέρεται για το ποιος ήταν ο επικεφαλής και των τριών περιφερειών.

            Η χρονολόγηση του μεταλλίου προσδιορίζεται από την περίοδο που ήταν γενικός κομισάριος ο de Corbigny άρα από τα τέλη Νοεμβρίου του 1797 και μέχρι τον Μάη του 1798 όπου και αντικαταστάθει. Οι άλλοι δύο γενικοί κομισάριοι παρέμειναν στην ίδια θέση για όλο το χρονικό διάστημα της κατάληψης των Επτανήσων από τους Γάλλους. Η κατάληψη των νήσων από τις δυνάμεις των Ρωσο-τούρκων πραγματοποιήθηκε σταδιακά. Στις 23/10/1798 κατελήφθη το Zante και ακολούθησε η Ιθάκη στις 25/10/1798. Στις 09/11/1798 ακολούθησε η Κεφαλλονιά και στις 27/ 11/1798 η Λευκάδα. Τελευταία κατελήφθη η Κέρκυρα στις 3/03/1799.

            Το αδημοσίευτο μετάλλιο είναι μετρίας τέχνης. Ο τόπος κοπής παραμένει άγνωστος. Εάν ο τόπος κοπής έχει να κάνει με την εξοικίωση του χαράκτη με το γενικό κομισάριο, τότε αυτός ήταν ο Pierre Pomponne Amèdèe Pocholle, οπότε η χάραξη έγινε στο Αργοστόλι. Παραμένει όμως μία υπόθεση. Τα χαρακτηριστικά του μεταλλίου βεβαιώνουν Έλληνα χαράκτη και σίγουρα δεν έχει να κάνει με ένα από τα πολλά μετάλλια εξαιρετικής τέχνης που κόπηκαν για προπαγανδιστικούς λόγους από τους Γάλλους. Είναι το πρώτο γνωστό μετάλλιο στα Επτάνησα που κόπηκε την περίοδο των Δημοκρατικών Γάλλων.

Τα πρόσωπα αποδίδονται χαμογελαστά και σίγουρα χωρίς απαιτήσεις για ομοιότητες με τα αναγραφόμενα άτομα. Η δυσκολία του χαράκτη στην απόδοση των γαλλικών ονομάτων στα ελληνικά είναι δεδομένη. Ο σκοπός όμως της κοπής ήταν πιθανότατα άλλος. Το μετάλλιο δεν απευθύνεται σε ένα πρόσωπο αλλά σε ένα σύνολο διοικητικών προσώπων. Θέλοντας με αυτό τον τρόπο να προσδιορίσει το νέο διοικητικό σύστημα το οποίο λόγω συνοχής της εξουσίας θα είχε πλεονεκτήματα. Αυτή η άποψη σχετίζεται με την άλλη όψη που παριστά σχηματικά με επτάκτινα άστρα τα επτά μεγαλύτερα νησιά και με την επιγραφή “Μεγάλη η ισχύ” των. Η αντιμετώπιση του νέου συστήματος έπρεπε να παρουσιαστεί και να διαφοροποιηθεί από εκείνο που είχε πριν η Βενετία. Η διοίκηση σε περιφέρειες είναι μία πτυχή της γαλλικής επανάστασης η οποία θα μπορούσε να λύσει διοικητικά προβλήματα όχι σε κάθε νησί ξεχωριστά αλλά στην ομαδοποίηση τους. Η εξεύρεση λύσεων για την διοίκηση των Επτανήσων ήταν από τότε μία αναγκαιότητα. Ακόμα και σήμερα τα Επτάνησα διοικητικά, παρατεταγμένα σε κάθετη σχέση μεταξύ τους, έχουν σοβαρό πρόβλημα επικοινωνίας. Το κέντρο της περιφέρειας όπως είναι τώρα λειτουργεί αναποτελεσματικά για την ίδια τη διοίκηση. Η διαίρεση της Ελλάδας σε περιφέρειες, σύμφωνα με τα τελευταία δεδομένα εξακολουθεί να επαναλαμβάνει το ίδιο λάθος. Μία αναλαμπή διοικητικής μεταρρύθμισης που κράτησε για σύντομο χρονικό διάστημα παραμένει ως δυνατότητα σχεδιασμού στα δεδομένα της εποχής μας.