Corfu Museum

Petsalis: Collection Of Corfu Island,Greece documents

Προσωπικότητες

Ο Σ.Ρ. και ο Γιώργος Βαρότσης ήταν δύο αδελφικοί φίλοι.Μετά τον θάνατο του Γιώργου,ο Σ.Ρ. αποφάσισε να γράψει τα επεισόδια της παράλληλης τους ζωής.Είχε την καλοσύνη να δώσει στο CORFU MUSEUM τα γραπτά του για να μείνουν στην Κέρκυρα,να δούμε τη σπιρτάδα του πνεύματος του Γιώργου,το χιουμοριστικό δαιμόνιο των Κερκυραίων και στοιχεία της ζωής  την εποχή που αναφέρεται.

Ας γελάσουμε λοιπόν!!!!

Να η αφιέρωση του Σ.Ρ.στόν νεκρό πλέον φίλο του.

0_386_x_600a

Τα φωτογραφικά μοντάζ επιχειρήθηκαν να φθάσουν το πνέυμα των επεισοδίων απο εμάς.Το άν το πετύχαμε θα μας κρίνουν οι αναγνώστες, δικαιολογόντας μας αν δεν καταφέραμε να πλησιάσουμε το πνεύμα και σπιρτάδα του Γιώργου.

Προχωράμε σήμερα στο 1ο μέρος του συνόλου των επεισοδίων κρατώντας την αρίθμηση του ο Σ.Ρ.Θα ακολουθήσει και η έκδοση περισσοτέρων μερών γιατί η ζωή του Γιώργου Βαρότση ήταν ολόκληρη μια πλάκα.!!!

3)

Ο Σ.Ρ. κατοικούσε στο ισόγειο ενός σπιτιού στην οδό Αλκινόου.Το σπίτι είχε δύο εισόδους και μια από τον κήπο και η οποία έμενε πάντοτε ανοιχτή.1964 βλέπεις τι να φοβηθείς στην Κέρκυρα.Ένα βράδυ,γύρω στις 12  αφου χώρισε με τον φίλο του τον Γιώργο πήγε σπίτι του έφαγε,κάπνισε 2-3 τσιγάρα,άκουσε λίγη μουσική στο ραδιόφωνο και ξάπλωσε στο κρεβάτι για να κοιμηθεί.Το κρεβάτι ήταν ψηλό και με ξύλινες τάβλες.Αφού πέρασαν 15-20 λεπτά, στο πρώτο ύπνο που λέμε.ξύπνησε ταραγμένος από αστάθεια στο κρεβάτι και βλέποντας το νταβάνι να έρχεται προς τα πάνω του.Πήγε να κατέβει αλλά το κρεβάτι ήταν πιο ψηλό και έπεσε στο πάτωμα.Και τι να δεί!! Ο Γιώργος είχε χωθεί κατω από το κρεβάτι και με την πλάτη του είχε καταφέρει να το σηκώσει.Μπορεί να σας φανεί υπερβολικό, γράφει ο ίδιος,αλλά το σοκ που έπαθα δεν περιγράφεται.

4)1968 .Η θεία Σ.Β.(μητέρα του Θ.Β.)κατοικούσε μαζί με τη γριά μητέρα της.Στη μοναξιά της μαζεύνταν, να της κάνουν συντροφιά, καθημερινά στο σπίτι 4-5 συγγενείς και για να τους περνάει η ώρα έπαιζαν και κανένα χαρτάκι.Ένα απογευματάκι την ώρα που το χαρτί είχε ανάψει για τα καλά,κτυπάει το τηλέφωνο.Το σηκώνει η θεία και ακούει μια αυστηρή φωνή.

-Η κυρία Β.?

-Μάλιστα τι θέλετε?

-Ακούστε κυρία μου είμαι ο υπαστυνόμος Α.Έχουμε πληροφορίες ότι το σπίτι σας έχει γίνει χαρτοπαικτική λέσχη και είμαι αναγκασμένος εκ του νόμου να παρέμβω.

Η καημένη η Σ.τα έχασε.Απαντά σχεδόν ψελίζοντας.

-Κύριε Α. φροντίζω την γριά μητέρα μου.

-Σας επαναλαμβάνω κυρία μου είστε παράνομη και είμαι αναγκασμένος να παρέμβω.

Το τηλέφωνο κλείνει απότομα.

Στη πραγματικότητα χεστήκανε,διακόψαν το παιχνίδι και προσπάθησαν να εξαφανίσουν ότι ίχνος μπορούσε να τους προδώσει.Ο πατέρας μου που ήταν ένας από αυτούς,πήρε άμεσα τον δικηγόρο Λυκούρη για να ζητήσει βοήθεια και συμβουλές.

Εγώ ήξερα την πλάκα που είχε κάνει ο Γιώργος,πήγα σπίτι μου το είπα στη μάνα μου και γελόντας περιμέναμε να γυρίσει ο πατέρας.Δεν πέρασε πολύ ώρα και ήλθε κατακόκκινος.Ήταν φωτισμένα και τα τρία δωμάτια που είχαμε.Αγριεμένος και ακόμα πιο κόκκινος από όταν μπήκε μου λέει:

-Δεν μου λες σε υπερωκεάνιο βρισκόσαστε΄?Δίκιο έχεις γιατί εγώ πληρώνω!

-Πολύ ενωρίς δεν ήρθες μπαμπά.Πώς έτσι?Μήπως σας χάλασε το παιγνίδι ο υπαστυνόμος Α.

Τότε κατάλαβε που ήταν δουλειά του Γιώργου και γινόμενος θηρίο μου ορμάει και ένας θεός με γλύτωσε από τα χέρια του.

2_498_x_310

5) 1962.Η νόνα μου,από τη μεριά του πατέρα μου, είχε την τύχη που έχουν όλοι οι άνθρωποι όταν περνούν τα 90.Έπασχε από ανία και έλεγε όλα τα ίδια.Μιά μέρα της μπήκε στο μυαλό να δεί την κυρία Νίτσα.Ζ.(μητέρα του φίλου μου Βασίλη) που ήταν φίλη της μάνας μου.Όμως η κυρία Νίτσα δεν βρισκόνταν στην Κέρκυρα και άντε να το πούμε στη νόνα και αν θα το καταλάβαινε.Μια μέρα κτυπάει το κουδούνι της πόρτας και ανοίγοντας εγώ μένω με τα μάτια ανοιχτά!Ο Γιώργος με μαύρο φόρεμα και μαύρο μαντήλι στο κεφάλι μου λέει με γυναικεία φωνή.

-Καλησπέρα σας,τι κάνετε είμαι η κυρία Νίτσα Ζ. και ήρθα να δώ τη νόνα.

-Τι έπαθες ρε μαλάκα του λέω?

-Σκάσε ήρθα να σε σώσω.

Μόλις είπε στη νόνα μου που είναι η κυρία Νίτσα Ζ. η νόνα χάρηκε αφάνταστα.Η συνομιλία κράτησε 15 περίπου λεπτά.Έτσι γλυτώσαμε οικογενειακώς.

3_375_x_433a

6) 1981.

Υπήρχε ένας καλός άνθρωπος,υπάλληλος στον Δήμο Κερκυραίων.Ήταν ευθυνόφοβος και όχι ο πιο έξυπνος άνθρωπος της Κέρκυρας.¨Ηταν υπεύθυνος για τις επιδοτήσεις των προβάτων.Ο Γιώργος το παίρνει στο τηλέφωνο.

-Ο Κύριος Κ.?

-Μάλιστα κύριε.

-Με λένε Ραψομανίκη και είμαι από τον Ποταμό.Θέλω να μου ετοιμάσεις τις πιστοποιήσεις για 100 πρόβατα.

-Κύριε Ραψομανίκη πέρσι,όπως βλέπω στα χαρτιά μου,δεν είχατε κανένα.Πρέπει λοιπόν να σας γράψω σαν καινούργιο κτηνοτρόφο.Είναι πολύ δουλειά και θα σας παρακαλέσω να περάσετε αύριο να πάρετε τα χρήματά σας.

-Αν κύριε Κ. δεν τα ετοιμάσετε μέχρι το μεσημέρι στη μία θα έρθω με το κοπάδι στο Δημαρχείο!!

Το τηλέφωνο κλείνει απότομα.Ο υπάλληλος πελαγομένος και τρομαγμένος τρέχει στο Δήμαρχο.

-Κε Δήμαρχε με πήρε κάποιος Ραψομανίκης από τον Πόταμο.

-Όλοι στο ποταμό λέγονται Ραψομανίκηδες τι ήθελε?

-Θέλει να φέρει το κοπάδι του από 100 αρνιά στο Δημαρχείο αν δε του ετοιμάσω τα χαρτιά επιδότησης μέχρι το μεσημέρι.

-Παρακολούθα από το παράθυρο και αν το δείς να έρχεται να κλήσεις τις πόρτες του Δημαρχείου.

Ευχαριστώ Κε Δήμαρχε απάντησε και πήγε για παρακολούθηση.

4_600_x_406a

7)1976-1977

Ο Νάσος Αθανασίου (τηλεπαρουσιαστής) είχε μια εκπομπή στην Ε.Ρ.Τ. με τίτλο «κάθε μεσημέρι».Στήν εκπομπή αυτή έκανε κάτι εύκολες ερωτήσεις και έδινε και κάποια αστεία δώρα.Κάποιο μεσημέρι ο Γιώργος,τυχαία άκουσε τη συμμετοχή στο παιγνίδι της Κας Σωφ.Ο Αθανασίου την ρωτούσε τις γνωστές κουταμάρες.αυτή απαντούσε και αυτός τις έλεγε μπράβο Κα Σωφ.Αυτή τότε άρχιζε «Ο Άγιος Σπυρίδωνας να σ’έχει καλά,η Παναγιά μαζί σου και το καλοκαίρι σε περιμένουμε στη Κέρκυρα να σε φιλοξενήσουμε κ.λ.π.

Επειδή ο Γιώργος θεώρησε ότι η Σωφ. μας έκανε ρεντίκολο νευρίασε και την παίρνει τηλέφωνο.Το σηκώνει η ανηψιά της.

-Αθανασίου στο τηλέφωνο θα ήθελα την Κα Σωφ.

-Θεία ο Κος Αθανασίου  στο τηλέφωνο

-Κα Σωφ.επειδή τα είπατε όλα τόσο ωραία θα σας στείλουμε ένα μικρό αλλα έξτρα δώρο

-Κύριε Αθανασίου μου ο Άγιος να σ’έχει καλά κ.λ.π αλλά μια και με τρώει η περιέργεια η Παναγιά κοντά σου,τι δώρο είναι?

-Τ’ αρχίδια μου

Αμέσως το σκηνικό αλλάζει.

-Να τα δώσεις στην αδελφή σου και στην μάνα σου!!!!

Από την ώρα εκείνη και για 3-4 ημέρες συνεχώς παίρναμε τηλέφωνο και λέγαμε ότι την ζητάει ο Κος Αθανασίου.Όμως το σήκωνε ο άντρας της και με χριστοπαναγίες το έκλεινε.

Μετά από λίγες μέρες ο τηλεφωνητής απαντούσε «Ο αριθμός που καλείτε δεν υπάρχει».

5_600_x_191a

8

Ο Γιώργος στην Αθήνα το 1972.Εκεί τον φιλοξενούσε ο εξαδελφός του και πηγαίνανε κάθε μέρα στη ταβέρνα του Σταμάτη,κοντά στη πλατεία Κάνιγγος, όπου μαζευόνταν όλοι οι Κερκύραίοι.

Στη γειτονιά έπιασε φιλία μα τον περιπτερά της περιοχής. Ο περιπτεράς μια μέρα τον ρώτησε

-Είσαι ευχαριστημένος από την γειτονιά μας?Πως σου φαίνεται?

-Όλα καλά είναι μόνο που κάποιος μας κτυπάει το κουδούνι στο θυροτηλέφωνο,τον βλέπουμε στην οθόνη,πετάει πέτρες στη πόρτα και μετά μας κλείνει το μάτι.

-Ντροπή για τη γειτονιά μας.Παράξενο μου φαίνεται θα είναι από άλλη περιοχή!!Πρώτη φορά το ακούω!

Ένα απόγευμα που είχε μαζευτεί μια μεγάλη παρέα,ψυθιρίζει ο Γιώργος στ’αυτί του Σ.Λ.Έχω βρεί κάτι κορίτσια να πάμε βόλτα πήγαινε στο περίπτερο να πάρεις προφυλακτικά.Μην του πεις τίποτα μόνο κλείστου το μάτι και θα καταλάβει αυτός.

Ανυποψίαστος ο Σ.Λ.πηγαίνει στο περίπτερο και αντί να μιλήσει στο περιπτερά του κλείνει το μάτι.Ο περιπτεράς χωρίς δεύτερο λόγο βγαίνει εξω από το περίπτερο λέγοντας

-Α,εσύ είσαι που ενοχλείς την γειτονιά.

Και τον αρπάζει στο άγριο ξύλο.Βλέποντας η παρέα το επεισόδιο έτρεξαν να γλυτώσουν τον Σ.Λ. όταν έφθασαν και τον άρπαξαν από τα χέρια του περιπτερά.Αυτός ματωμένος απευθύνεται προς τον Γιώργο.

-Έτσι δεν μούπες

-Α ορέ Σπύρο είσουν άτυχος. Άλλαξαν βάρδια στο περίπτερο!!!

6_371_x_512a

9)1948-1956

H οικογένεια του Γιώργου κατοικούσε στην οδό Γεννατά,  κάθετη της Οδού Καποδιστρίου.  Στην οδό Γκίλφορδ υπήρχε ένα παντοπωλείο με λαμαρίνα αντί για κεραμίδια στη σκεπή.

Ο Γιώργος, θεωρούσε καλό να ανεβαίνει κατά καιρούς  σε κάποιες στέγες, μπαλκόνια, αλλά και μακριά από το δρόμο και να ρίχνει πέτρες στις λαμαρίνες, βομβαρδίζοντας κυριολεκτικά το παντοπωλείο. Αυτό κράτησε περίπου 6 χρόνια.

Μια μέρα πήγαμε με τον φίλο τον Νιόνιο Δαγκλή να αγοράσουμε πατάτες!!Περιμέναμε γιατί ήταν και μια γνωστή κυρία μπροστά από εμάς. Ξαφνικά ένας δυνατός κρότος, σαν να ήταν βόμβα τάραξε όλο το μαγαζί. Η κυρία κρατούσε στα χέρια της μια τσάντα με ντομάτες. Την ρίχνει κάτω και τρέχει προς την πόρτα για να  γλυτώσει. Εμείς κρατώντας την ψυχραιμία μας ρωτάμε τον παντοπώλη. Τι έγινε εδώ;

Αυτός με ένα ύφος απόγνωσης και αφού μάζεψε τα ζουμιά από τις ντομάτες, απολογείται: Τι να σας πω παιδιά μου, κάποιος πούστης  βαράει με πέτρες χρόνια τώρα, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω από πού έρχεται ο βομβαρδισμός. Σε δύο μήνες η στέγη φτιάχτηκε από μπετόν.

7_562_x_386a

10)

Στο στενό απέναντι από την είσοδο του σημερινού ξενοδοχείου Αρκάδιο υπήρξε ο Καπελάντες, ένας ανθρωπάκος που έφτιαχνε καπέλα. Το επώνυμό του ήταν Ναν….

Εκεί δούλευε, έτρωγε εκεί κοιμόντανε κ.λ.π. Μια φορά ο Γιώργος με κάτι κωλόπαιδα  τον πείραξε. Αυτός βγήκε έξω και τα κυνήγησε. Έπιασε τον Ανδρέα Μαλτέζο, ο οποίος κάρφωσε τον Γιώργο. Το άλλο απόγευμα χτυπάει η πόρτα στο σπίτι του Γιώργου και παρουσιάζεται ο Καπελάντες. Στο σπίτι βρίσκονταν ο Γιώργος και  η βαρήκοη  μάνα του.

Ο Καπελάντες άρχισε να βρίζει άγρια τον Γιώργο. Ετοιμόλογος ο Γιώργος γυρίζει προς την μάνα του και με όχι ιδιαίτερα δυνατή φωνή της λέει:

-Άκουσες μαμά τι έκαμε στον κύριο, αυτό το παλιόπαιδο ο δίδυμος αδελφός μου;

Η μάνα του μη ακούγοντας τίποτε κουνούσε το κεφάλι της. Ο Καπελάντες που δεν γνώριζε την κουφαμάρα της μάνας του Γιώργου φαίνεται να επικροτεί τα λόγια του  και στρεφόμενος προς την μάνα του Γιώργου της λέει:

-Να μαζέψεις το γιο σου γιατί θα τον σκοτώσω.

Και φεύγοντας ο Κος Ναν… ακουμπά τον Γιώργο στη πλάτη. Εσύ είσαι καλό παιδί!!!

8_600_x_377a

11)

O Γιώργος είχε ένα μαγαζί στη Καποδιστρίου απέναντι από την πάνω πλατεία.Απέναντι από το μαγαζί του ήταν σταθμός ταξί και τηλεφωνικός θάλαμος.

Ένας από τους ταξιτζίδες ο Καφ…. είχε τις διασυνδέσεις του και πελάτες του ήταν ο Στρατιωτικός Διοικητής,ο Λιμενάρχης,ο Αστυνομικός Διευθυντής,κοντολογής όλες τις αρχές της πόλης.Όταν τον έπαιρνε τηλέφωνο κάποιος από τους παραπάνω η δυνατή προσφώνησή του ακουόνταν μακρυά.

-Τα σέβη μου Κε ……….!!!Παράλληλα καθόνταν προσοχή  και  κτυπούσε τις φτέρνες από τα παπούτσια του σαν  Πρώσος στρατοκράτης,

Δεν ήταν δυνατόν να μη σκανδαλίσει τον Γιώργο όλη αυτή η σκηνή.Όταν τον έβλεπε πρώτο στην  σειρά των ταξί (γιατί ο πρώτος σήκωνε το τηλέφωνο) αρχίνησε να παίρνει τηλέφωνο πότε σαν Λιμενάρχης,πότε Αστυνομικός Διυθυντής,πότε Νομάρχης κ.λ.π.

-Τα σέβη μου ακουόνταν δυνατά και το ταξί έφευγε βολίδα.Σε λίγο γύριζε τελευταίος στη σειρά.Ώσπου να έρθει η ώρα του να γίνει πάλι πρώτος πήγαινε και καθόνταν στο μαγαζί του Γιώργου.

=Τι κακό παιδί πρέπει να είναι Γιώργο μου,πάλι με πείραξε και γαμώτο χάνω κάθε φορά τη θέση μου.

-Υπομονή τι να σου πω κι’εγώ

9_600_x_475a

12)

Έμενα στην οδό Αλκινόου απέναντι από το αλσύλλιο που ήταν γεμάτο δένδρα και την άνοιξη έκαναν την εμφάνισή τους τα πουλιά κούκοι, τα οποία όλο το βράδυ έκραζαν. Εγώ σαν αφελής το συζήτησα στην παρέα που βρισκόνταν και ο Γιώργος, Αυτός κάθε βράδυ ανέβαινε σε ένα πυκνό δένδρο που ήταν μπροστά από το παράθυρο μου και μιμούντανε τη φωνή του κούκου.

-Κου-κου,κου-κου……..κου-κου,

Αδύνατον να κοιμηθώ.Καλοκαίρι βλέπεις,τα παράθυρα ανοιχτά,απελπισμένα έβγαινα στο παράθυρο.

-Ξου-ξου,ξου-ξου…..φώναζα

Για λίγο σιωπή και όταν ξαναξάπλωνα πάλι τα ίδια κου-κου,κου-κου…..

Αδύνατον να μπορέσω να κοιμηθώ.

Την άλλη μέρα στην παρέα ρωτούσαν οι φίλοι μου

-Τι έγινε με το κούκο Σ.? Αφήστε με ήσυχο πάω να τρελαθώ!

Αυτό κράτησε για αρκετές μέρες.Μια μέρα που το συζητούσα με την αδελφή μου με συμβουλεύει:Δεν παίρνεις ρε Σ.μερικές πέτρες και μόλις αρχίσει να κράζει να του ρίξεις κάνα δύο πετριές μπας και φύγει.

Όπως μου είπε έτσι και έκανα.Με τη δεύτερη πετριά ακούω μια κραυγή,φασαρία και ένα άνδρα να πέφτει από το δένδρο φωνάζοντας «Γαμώ τη Παναγιά μου»

10_564_x_423a

13)

O Ραψομανίκης το 1949 ήταν καθηγητής ωδικής.Το τι τραβούσε από τα παιδιά ένας θεός το ήξερε.Μιά φορά του ζήτησε ο Γιώργος να πάει στη χορωδία στους μπάσους.

Η επιθυμία του έγινε δεκτή.Στη πρόβα, ενώ ο Ραψομανίκης διεύθυνε άκουγε από την μεριά των μπάσων μια λεπτή φωνή φάλτσα.Συνέχεια σταματούσε την πρόβα και προσπαθούσε να καταλάβει ποιος ήταν ο φάλτσος.Τελικά μετά από λίγες μέρες κατάλαβε ότι ήταν ο Γιώργος.

Τον μεταφέρει στις ψηλές φωνές.Αρχίσανε και πάλι οι πρόβες.Από τις ψηλές φωνές όμως άκουγε μια φωνή φάλτσου μπάσου.

Τελικά ο Γιώργος έφυγε από την χορωδία με τις κλωτσιές.

11_600_x_246a

14)

Ο Γιώργος στρατιώτης 1957.Κουβαλούσε πάντα ένα βιβλίο, μια τεράστια χημεία 500 περίπου σελίδων στην Ιταλική γλώσσα.Σημειώνω ότι ο Γιώργος δεν γνώριζε ούτε μια λέξη Ιταλικά.Υπηρετούσε στην Κοζάνη και στη συνέχεια μετατέθηκε στη Θεσσαλονίκη.

Στα διαλείμματα των ασκήσεων,ο Γιώργος καθόνταν μόνος σε μια γωνιά και αντί να  να μιλάει με τους άλλους στρατιώτες,έκανε πως διάβαζε την χημεία.Στην Θεσσαλονίκη τον παρατήρησαν οι αξιωματικοί και το ανέφεραν στον Διοικητή .Μια μέρα τον καλεί ο Διοικητής και τον ρώτησε γιατί απομονώνεται κάθε μέρα και διαβάζει αυτό το  βιβλίο.

-Κε Διοικητά σπουδάζω στο Πανεπιστήμιο της Βερόνα χημικός και δεν θέλω ν’αποκοπώ από την μελέτη μου.

-Δεν μου το έλεγες βρε παιδί μου από όταν ήλθες. Λοιπόν από εδώ και πέρα θα δώσω διαταγή να σου δίνουν άδεια κάθε απόγευμα να πηγαίνεις να διαβάζεις εκτός στρατοπέδου με την ησυχία σου.

Όταν ο κοινός μας φίλος Γ Σ συνάντησε ένα  απόγευμα το Γιώργο,στο δρόμο στη Θεσσαλονίκη,με κάτω από τον ώμο τον τόμο της χημείας,τον ρώτησε τι είναι αυτό.Ο Γιώργος απήντησε :Το φύλλο αδείας μου

12_416_x_600a

15)

Ο αδελφικός φίλος του Γιώργου Π.Ι.(Μπακαπέπες) ήταν ο σκύλος με το γάτο με τον γείτονα,απέναντι από το δικό του διαμέρισμα, στο καντούνι που έμενε στη πόρτα ρεμούντα .Ιδιαίτερα τον ενοχλούσε ο θόρυβος με τα κουζινικά που έκανε στη κουζίνα..

-Ρε,Γιώργο του λέει  δεν τον αντέχω άλλο!!!

-Μορέ Μπακαπέπε μου, αφήνεις να σου λύσω εγώ το πρόβλημα.Θα πάρω τη σφεντόνα μου και ένα βράδυ θα του σπάσω με μια πέτρα το τζάμι της κουζίνας.

-Του αξίζει ρε Γιώργο μου,μα τη Παναγία του αξίζει.Κάμετο ρε,κάμετο.

-Θα το κάνω εγώ απόψε αργά το βράδυ ,όμως εσύ να μην είσαι σπίτι μια και είσαστε απέναντι και υποψιαστεί τίποτε. Γύρνα όσο αργά μπορείς.

Η επιχείρηση έγινε όπως δείχνει η πιο κάτω εικόνα:

13_600_x_224a

Ο Μπακαπέπες όλη την άλλη μέρα κυνηγούσε να βρει το Γιώργο βλαστημόντας και  βρίζοντας θεούς και δαίμονες. Όμως άκαρπες οι ενέργειες του.Ο Γιώργος ήταν άφαντος

16)

Στον Άγιο Αντώνιο υπήρχε το υαλοπωλείο του Γούστη.Δεν ήταν ψηλοντάβανο και η ταμπέλα στο δρόμο ήταν χαμηλά.Κάθε βράδυ ο Γιώργος το Γ το έκανε Π.Κάθε πρωί ο καταστηματάρχης το έβαφε και το ξανάκανε Γ.Είδε και απηύδησε ο άνθρωπος,έχασε το κουράγιο του,ανέβασε τη ταμπέλα κυριολεκτικά στο νταβάνι και το Γ έβαλε ένα ζωγράφο και το γέμισε περικοκλάδες.

14_600_x_231a

18)

Μια βροχερή ημέρα του Φλεβάρη που η παρέα μας δεν είχε τι να κάνει αποφασίσαμε να περάσουμε από το βιβλιοπωλείο του φίλου μας  Λ.Λοϊ.…..Εκεί περνούσαμε αρκετές ώρες κουβεντιάζοντας και φιλοσοφόντας.Το βιβλιοπωλείο ήταν απέναντι από το φαρμακείο του Σπ.Καλαντζή στην  πίνια.Στον πρώτο όροφο ήταν ο «ιερός» τόπος συνάθροισης .

Σε μια στιγμή λέει ο Λοϊ….. στον Ακρ.Φούλη,μέλος της παρέας,δεν φωνάζεις εκείνον τον μαλάκα τον θρησκόληπτο τον Νουσι…. να μιλήσουμε περί θεού και να περάσει λίγο η ώρα μας ;Η ώρα ήταν 5 το απόγευμα.Σε λίγη ώρα νάσου και ο Νους…..Η συζήτηση άρχισε έντονη και ο Νους…. κάθε φορά που άκουγε κάτι κακό έκανε το σταυρό του και φτιούσε κάτω λέγοντας «΄Εξω απόδω!!!» Περνόντας η ώρα ο Νους….,ζήτησε να του δώσουμε και ένα κερί ν’ανάψει .Η ώρα είχε φθάσει 9 και ουσιαστικά  δεν είχαν ακόμη τεθεί οι βάσεις της συζήτησης.Το περίεργο ήταν που ο Γιώργος δεν είχε μιλήσει καθόλου αλλά καθόνταν συνέχεια έγραφε κάτι και με ένα ψαλίδι κάτι έκοβε .Περασμένη η ώρα δεν άντεχα άλλο και λέω παιδιά να το διαλύσουμε.Εκείνη την ώρα κάνοντας πως αγριεύει ο Λ.και απευθυνόμενος στον Νουσι…..,λέει με άγρια φωνή:

-Μεταξύ των πολλών κακών που έχεις,έχεις και το διάολο μέσα σου.Ψάξου να τον βρείς!!!

Σηκώνεται ο Νους….,και βάζει τα χέρια του στις  τσέπες από το σακάκι του και βγάζει ένα σορό από χάρτινα διαβολάκια. Σταυροκοπιέται και φεύγει αμέσως να ξυπνήσει τον δεσπότη,όπως μάθαμε την άλλη μέρα,για να πει το πάθημα του και να πάρει την ευχή του.

16_600_x_279a

19) 1954

Πήγαμε στην Αθήνα τον Οκτώβρη του 54 να δώσουμε υποτίθεται εξετάσεις για την εισαγωγή στο Πανεπιστήμιο (ποτέ δεν δώσαμε).Μαζί μας ταξίδευε και ο φίλος μας Βασίλης Ζαφ……,που πήγαινε κι’αυτός στην Αθήνα για δουλειά.

Φτάνοντας στην πρωτεύουσα πήγαμε στο ξενοδοχείο «Ολύμπια» του Παξινού Μάστορα όπου σύχναζαν όλοι οι Κερκυραίοι.Όμως δεν είχε δωμάτια κενά και τραβήξαμε προς το Μοναστηράκι,όπου βρήκαμε ένα ξενοδοχείο της  κακιάς ώρας με τρία κρεβάτια.Στό χωλ (για να πληρώσουν λιγότερα χρήματα) ήταν ξαπλωμένοι στο πάτωμα κάμποσοι Λευκαδίτες και Λευκαδίτισσες με τις παραδοσιακές τους στολές γιατί είχαν δώσει κάποια παράσταση.Μπήκαμε στο δωμάτιο και τακτοποίθήκαμε. Σημειώνω ότι πριν φύγουμε  από την Κέρκυρα είχαμε δει στον κινηματογράφο «Όαση» το φιλμ Ο Υπνοβάτης με τον Γάλλο κωμικό Φερναντέλ.

Σε μια στιγμή ο Γιώργος μας ανακοινώνει ότι θα κάμει τον υπνοβάτη.Εγώ  συμφώνησα,ο Βασίλης είπε «μη μ’ανακατεύετε με τέτοια πράγματα». Ξεκινάμε.Μπροστά  ο  Γιώργος με τα χέρια από το  στήθος τεντωμένα και παράλληλα προς το πάτωμα,τα μάτια κλειστά και  εγώ από πίσω του να του λέω σιγά :Αύριο θα σε πάρω στο γιατρό που θα σε κάμει καλά!!!

Ο Γιώργος πραγματικά σαν υπνωτισμένος  περπατούσε σιγά-σιγά στο  χωλ όπου κοιμόντουσαν αμέριμνα  οι Λευκαδίτες και τους πατούσε όπου εύρισκε,με αποτέλεσμα να πετάγονται σαν  ελατήρια κι  εγώ από  πίσω «σοουτ αύριο θα πάμε στο γιατρό ……..»Με τη φασαρία μπαίνει ο ξενοδόχος ένας σαν παλαιστής,καμιά 30αριά χρονών και με ρώτησε τι συμβαίνει.Του λέω, μη φωνάξεις θα πάθει συγκοπή. Είναι επικίνδυνος,μας το είπε ο γιατρός,αυτός είναι ο λόγος που τον φέραμε στην Αθήνα.Ο ξενοδόχος το πίστεψε και ο Γιώργος βασάνισε ,με την ησυχία του, περίπου μισή ώρα τους δυστυχισμένους  Λευκαδίτες.

17_600_x_349a

20)1960

Στην παρέα μας ήταν και ο Χαράς (Νικοσι….ήταν το όνομά του) αλλά είχε μια αδελφή κούκλα που όλοι την ήθελαν και την έλεγαν Χαρά.Ο Χαράς λοιπόν (λίγο κουτούλης) πίστευε στο Δράκουλα.

Ο Γιώργος τον είχε πείσει ότι στην ιεραρχία του Κόμη Δράκουλα ο Κόμης τον είχε κατατάξει στους εκπαιδευμένους και θα περνούσε καιρός ώστε  να ανακηρυχτεί και επίσημα ο ίδιος Δράκουλας. Ξεκινάμε λοιπόν για Γαστούρι μια σκοτεινή και βροχερή μέρα του χειμώνα και φτάνουμε για να φάμε στη Μπέλα  Βίστα μια ταβέρνα που ήταν ανοιχτή χειμώνα-καλοκαίρι.Ο Γιώργος εμφανίστηκε με μια μαύρη ενδυμασία περίεργη ,κολλημένο το μαλί με μπριγιόλ και χωρίστρα στη μέση.Κάθησε στη μέση της παρέας,με βλέμμα απλανές και δεν μιλούσε καθόλου. Όλοι καταλάβαμε περί τίνος πρόκειται. Εγώ  πήρα την απόφαση να πάρω την παραγγελία από τον καθένα.Όταν έφθασα στον Γιώργο ψέλισε κάτι.Όταν πήγα στον Χαρά,ο οποίος είχε ήδη κιτρινίσει,με ρώτησε τι παρήγγειλε αυτός;Ωμό κρέας του απήντησα.Έβγαλε ένα σταυρό που είχε στο πέτο του και τον φίλησε.

Η βροχή έξω έπεφτε ραγδαία και οι αστραπές διαδέχονταν η μία την άλλη.Όταν ήλθαν τα φαγητά ο Χαράς με γουρλωμένα μάτια κοιτάει προς το μέρος του Γιώργου και όταν βλέπει με το μαχαιροπίρουνο να κόβει το γεμάτο αίμα κρέας και να πλησιάζει το κομμάτι στο στόμα του πετιέται από την καρέκλα και σαν σίφουνας έφυγε,βγήκε στη βροχή και εξαφανίστηκε. Μάθαμε ότι έφθασε μέχρι την πόλη.

18_450_x_349a

22)

To 1963 η γυναίκα του Βαρότση, φορώντας το κόκκινο της πανωφόρι, φιλώντας  τον άνδρα της ,μπήκε μέσα στο λεωφορείο για να πάει στην Αθήνα για κάποιες δουλειές.Δίπλα της κάθονταν μια κυρία με μπλε πανωφόρι.Το αυτοκίνητο ξεκίνησε.

Ένας συνεργάτης και φίλος του Γιώργου,ο Π.Τ. προθυμοποιήθηκε να βοηθήσει την γυναίκα του στην Αθήνα για τις δουλειές της.Πήρε λοιπόν τηλέφωνο από την Αθήνα ρωτώντας τον Γιώργο,  πως θα αναγνωρίσει τη γυναίκα του που δεν την ήξερε;

Ο Γιώργος απαντά:Είναι μια κυρία που φοράει ένα μπλε πανωφόρι. Έχω πει στην γυναίκα μου , όταν σε πλησιάσει ένας κύριος, θα σου πει την λέξη «Ποκοπίκο» ,αυτό σημαίνει ότι είναι ο άνθρωπος που σε περιμένει.

Όταν έφθασε το πούλμαν στην Αθήνα κατεβαίνει μια κυρία με μπλε πανωφόρι, πάει κοντά ο Π.Τ.και της λέει «Ποκοπίκο» Αυτή τον κοιτάζει παράξενα. Το επαναλαμβάνει ο Π.Τ. και τότε η κυρία του λέει «πάψε μωρέ μαλάκα».

19_451_x_349a

23)

Ήταν η εποχή που κυκλοφορούσαν τα πρώτα πεντοχίλιαρα.Μετά από λίγο καιρό κάποια επιχείρηση κυκλοφορούσε διαφημιστικά πεντοχίλιαρα,από την μία μεριά ήταν σχεδόν σαν τα πραγματικά και από την άλλη μεριά είχαν τη διαφήμιση. Πήγαμε σε μια κηδεία ενός συναδέλφου μου από την Τράπεζα, του Ι.Γ.Μετά  την ταφή, πηγαίνοντας προς την έξοδο που ήταν οι συγγενείς του νεκρού για να τους συλλυπηθούμε, στην αναμονή βλέπω τον Γιώργο με μια κίνηση φυσιολογική να σκύβει να ξύνει τον αστράγαλο του και να αφήνει στο έδαφος ένα πεντοχίλιαρο διπλωμένο  από την καλή του την μεριά.

Η ουρά προχωρά σιγά-σιγά και σε κάποια στιγμή  κάποιου  του πέφτει ένα μαντήλι,που σκούπιζε τα δάκρυα του και σκύβει και με αστραπιαίο τρόπο αρπάζει το πεντοχίλιαρο χαμογελώντας, το βάζει  στη τσέπη του και στην συνέχεια να παίρνει ξανά το λυπημένο ύφος του τεθλιμμένου  φίλου και να προχωρά για να συλλυπηθεί  τους συγγενείς. Βγαίνοντας από το νεκροταφείο. εμείς σε απόσταση ασφαλείας, τον παρακολουθούμε με γρηγοράδα να ξεδιπλώνει το πεντοχίλιαρο και όταν διαπίστωσε ότι ήταν ψεύτικο τον ακούσαμε να λέει, αλλά πάντα με σκυφτό το κεφάλι.Γαμώ τη Παναγία μου!!!

20_600_x_387a

24)

Στο ανθοπωλείο του Γιώργου υπήρχε ένας υπάλληλος. Η μάνα του η Τασία ήταν βλάκας με περικεφαλαία.Μια μέρα ο Γιώργος την στόλισε με λουλούδια,της έδωσε να κρατά και ένα μπουκέτο με γαρύφαλλα ,φώναξε έναν αμαξά και την έβαλε να κάθεται στην άμαξα γιατί όπως της είπε, έπρεπε να φωτογραφηθεί καθότι θα έρχονταν  ένα μεγάλο Αμερικάνικο περιοδικό και θα διαφήμιζε την Κέρκυρα.

Φώναξε τον Γεράσιμο, ο οποίος ήταν(υποτίθεται) υπάλληλος «φωτογράφος» στο φωτογραφικό κατάστημα των Αφών Κο…..,και φωτογραφίζει την ρομαντική σκηνή.

Μετά από λίγο καιρό ο Γιώργος λέει στην Τασία ότι οι Αφοι Κο……,πούλησαν την φωτογραφία στο Αμερικάνικο περιοδικό έναντι χιλιάδων δολαρίων και ότι αυτά  τα λεφτά της ανήκουν. Η Τασία φεύγει φουριόζα και μπαίνει στο φωτογραφείο Κο…..,και τα κάνει άνω κάτω φωνάζοντας «Θέλω τα λεφτά μου».Σημειώνω οι Αφοι Κο….,δεν είχαν ιδέα για ότι είχε προηγηθεί.

21_454_x_270a

25)

O Τομάζος ήταν ένας ψηλός νεαρός Ηπειρώτης,καλό παιδί αλλά λίγο αφελής.Μια μέρα ο Γιώργος,ο Τομάζος,εγώ και  2-3 φίλοι ξεκινήσαμε για βόλτα στη Γαρίτσα.Ο Γιώργος στα πρώτα 100-200 μέτρα άρχιζε να μουγκρίζει.Με ρωτάει ο Τομάζος τι του συμβαίνει; Εγώ του απαντώ ότι έχει επιληψία ο κακομοίρης και ότι ετοιμάζεται να φύγει με τον πατέρα του για θεραπεία στην Αθήνα.

Όσο κατεβαίναμε στην Γαρίτσα τόσο το μούγκρισμα του Γιώργου μεγάλωνε.Τελικά απέναντι από το εργοστάσιο Δεσύλλα στην άκρη προς τη θάλασσα υπήρχε ένας σορός από φύκια.Εκαί ο Γιώργος βγάζει ένα δυνατό μουγκρητό και σωριάζεται στα φύκια.Κοιτάξαμε μήπως άνοιξε το κεφάλι του,αλλά όχι.

Ο Τομάζος μας λέει ότι πρέπει να δούμε το σφυγμό του και σιγά σιγά τον σηκώνει και τον ξαπλώνει στα κουρτελάτσα. Να φωνάξουμε ένα ταξί να τον πάρει σπίτι του λέει ο Τομάζος.Αν μπεί σε αυτοκίνητο θα έχουμε πάλι τα ίδια,θα τον ξαναπιάσει η κρίση,του απαντάμε.

Τον βάζει ο καημένος ο Τομάζος στην πλάτη και κάθε 50 μέτρα τον ξάπλωνε στο κουρτελάτσο και έπιανε τη μέση του.Μετά από 2 ώρες είχαμε φτάσει στη κολώνα του Ντούγκλα.Εγώ μια και ήμουνα κοντά σπίτι μου τους  χαιρέτησα και έφυγα.Την επομένη μέρα έμαθα ότι φτάσανε στο σπίτι του Γιώργου, σε κάνα δίωρο αργότερα με τον Γιώργο φορτωμένο στη πλάτη του  Τομάζο .

22_600_x_274a

26)

!955-56-57-58

Ήταν η εποχή του βαδίσματος και όχι του αυτοκινήτου.Την εποχή αυτή μεγάλες γυναίκες,οικογένειες ηλικιωμένων έκαναν 2-3 φορές την εβδομάδα τον περίπατό τους στην Γαρίτσα.

Ο Γιώργος έβαζε σε ένα σακουλάκι χώμα και λίγα φύκια για να μοιάζει με σακουλάκι με δόλωμα,το έβαζε στα κουρτελάτσα και μόλις έβλεπε κόσμο έκανε την κίνηση πως ρίχνει τη πετονιά. Άνοιγε τα πόδια, έπιανε τη πετονιά. σε μεγάλη απόσταση από το βαρίδιο και γύριζε το αρμίδι για να το ρίξει.Ο κύκλος ήταν τεράστιος.Οι περιπατητές σταματούσαν για να μη φάνε καμιά με το βαρίδι και τα αγκίστρια  στο κεφάλι.

Χαρά του ήταν να γυρίζει το χέρι του πολύ ώρα και να βλέπει τον κόσμο να συγκεντρώνεται και να περιμένει.Αυτό κράτησε 4 χρόνια.

23_523_x_351a

27) 1978

Στη πιάτσα υπήρχε ένας καλός φίλος ο  Δημήτρης Ρομ….., πού είχε ένα μαγαζί με είδη ψαρικής (αγκίστρια κ.λ.π). Πελάτες είχε ξενοδοχεία,επαγγελματίες ψαράδες,ερασιτέχνες και άλλους. Ένα ξενοδοχείο στη Παλαιοκαστρίτσα σε συχνά διαστήματα παράγγελνε 100-200 αρμίδια με αγκίστρια πολύ μικρά.Μετά από  κάνα δύο μέρες πήγαινε και τα έπαιρνε.

Μια μέρα λοιπόν ο Γιώργος βρίσκει ένα γνωστό του και του λέει,θα πάρω ένα τηλέφωνο και όταν αρχίσω να μιλάω σε παρακαλώ να πεις εσύ « για σου Κοσμά»,τίποτε άλλο.

Ο Γιώργος παίρνει τηλέφωνο τον Ρομ…., και του λέει:

Εδώ ξενοδοχείο ……….(το γνωστό στη Παλαιοκαστρίτσα) θέλω 200 αρμίδια με αγκίστρια,από τα πιο μικρά που έχεις,αλλά αυτή τη φορά τα επείγομαι και σε παρακαλώ να είναι έτοιμα τις 2 το μεσημέρι.

Ρομ:…..,Μα….

Δεν έχει μα… αυτή τη φορά πρέπει να μας εξυπηρετήσεις  οπωσδήποτε.

Όσο κράτησε το τηλεφώνημα και ενώ συνομιλούσαν ,ο Ρομ….,άκουσε από το ακουστικό μια φωνή να λέει «Για σου Κοσμά»

Κάθισε ο φουκαράς  ο Μήτσος(είχε και μυωπία),έδιωξε κάθε πελάτη , φουσκώνοντας και ξεφουσκώνοντας ,του βγήκαν στην κυριολεξία τα μάτια για να  τα ετοιμάσει. Δύο παρά πέντε έδεσε και το τελευταίο και περίμενε να εμφανιστεί κάποιος από το ξενοδοχείο να τα πάρει.

Πέρασαν 2-3 ώρες.Είδε και απόειδε  και παίρνει τηλέφωνο το Ξενοδοχείο.Ο  υπεύθυνος του απάντησε: εμείς κυρ Μήτσο μου δεν θέλαμε  αγκίστρια και φυσικά δεν σας πήραμε και κανένα τηλέφωνο.

Αφού έμεινε για λίγο αμίλητος,έκλεισε το τηλέφωνο και σαν φλας του ήλθε στο μυαλό αυτό που άκουσε στο πρώτο τηλεφώνημα «για σου Κοσμά».Έγινε έξαλλος ο κυρ Μήτσος και δεν μπορούσε να το καταπιεί  πως ο καλλίτερος του φίλος ο Κοσμάς ο Μπαμ…..,(φαρμακοποιός)του έκαμε τέτοια πλάκα.Πήγε στο φαρμακείο και έγινε  το σώσε.Όσο και ο Κοσμάς ορκιζόντανε στα παιδιά του ότι δεν είχε ιδέα τόσο βρισιές και βλαστήμιες βγαίνανε από το στόμα του κυρ Μήτσου.

Μέχρι που πέθανε πίστευε πως την πλάκα την έκαμε ο αδελφικός του φίλος ο Κοσμάς.

24_600_x_272a

29)

Αρκετά ευκατάστατος,ο Νόμπιλε,άρρωστος όμως με τους Κόντηδες και τα κοντηλίκια.Ήλθε στην Κέρκυρα το 1954 φοιτητής,από την Αθήνα,γνωριστήκαμε και αμέσως μας ρώτησε που διασκεδάζουμε ,σε ποια κλαμπ χορεύουμε (Τι κλαμπ στην Κέρκυρα του 54;)κ.λ.π.

Μια μέρα μας λέει,που πάτε για μπάνιο;Στο Μον Ρεπό του λέμε.Βασιλική πλάζ απαντά!!Πολύ ωραία και με τι πάτε;Με κούρσα φυσικά λέει ο Γιώργος.Θα με φιλοξενήσετε και μένα αύριο;Ρωτάει ο Νόμπιλε.

Λοιπόν στη πλατεία του Σαρόκου, υπάρχει ένα μέρος που λέγεται Μπόμπα.Θα είμαστε εκεί τις 10 το πρωί,να  είσαι και συ εκεί, θα έλθει η κούρσα να μας πάρει. Έτσι κλείνει το ραντεβού ο Γιώργος.

Πράγματι την άλλη μέρα παρουσιάζεται  στο Σαρόκο κατάλληλα ντυμένος.Έριξε μια περίεργη ματιά στο δικό μας ντύσιμο,αλλά όλοι μαζί περιμέναμε την κούρσα.

Κοντά στο Μον Ρεπό ήταν το εργοστάσιο μακαρονοποιείας  του Δαλιέτου. Κάθε μέρα μια λύσα φόρτωνε από το λιμάνι σακιά στάρι και τα έπαιρνε στο εργοστάσιο.

Έτσι και την ημέρα του μπάνιου εμφανίστηκε η λύσα και έρχεται προς το μέρος μας.Εγώ και ο Γιώργος ετοιμαζόμαστε και όταν περνά σιγά-σιγά μπροστά μας πηδάμε στο πίσω μέρος,όπως κάναμε πάντα όταν πηγαίναμε στο Μον Ρεπό.

Έλα πήδα γρήγορα Θάνο φωνάζει ο Γιώργος στον Νόμπιλε.Αυτός με ορθάνοικτα τα μάτια κοιτάζει την όλη σκηνή, συνειδητοποιεί την κατάσταση και σαν Νόμπιλε, σκύβει το κεφάλι και σηκώνει το δεξί χέρι σαν να έλεγε:Να μου λείπει ποπολάροι.

Για πολλές μέρες το έλεγε σε γνωστούς και φίλους.Μας κατηγορούσε λέγοντας σαν δεν ντρέπονται.

25_470_x_288a

30)

Δεκέμβρης 1955

Ο φίλος μας ο Κάου(Χονδρός σαν Αγελάδα) είχε κάποιο γνωστό στην Μητρόπολη και του έδωσε άδεια 2-3 ημέρες να πάμε να φιλοξενηθούμε στο μοναστήρι της Παλαιοκαστρίτσας.Πήγαν ο Κάου,ο Κρα και ο Γιώργος.Εγώ δεν πήγα επειδή κατάλαβα  τι μπορούσε να γίνει.Ο πετροπόλεμος και η φασαρία πήγε σύννεφο.Τσακιστήκανε κάνα δύο τζάμια.Οι καλόγεροι αγρίεψαν και βάλθηκαν στο κυνήγι με ξύλα εναντίον των «ευσεβών» φίλων μου.Μάλιστα έστειλαν και ένα μοναχό στη πόλη να ειδοποιήσει τον Δεσπότη.

Αφού είδαν τα σκούρα, απεφάσισαν να κρυφτούν μέσα στη ελιές και το βράδυ να φύγουν ,σαν τα φαντάσματα και να γυρίσουν στη πόλη με τα πόδια γιατί εάν είχε ειδοποιηθεί το λεωφορείο μπορεί να τους πιάνανε.Έτσι λοιπόν στο σκοτάδι με κάλυψη και με κρύο άρχισαν την επιστροφή προς την πόλη. Φτάσανε το  άλλο βράδυ τσακισμένοι από την κούραση,αφού στην διαδρομή μπαίνανε στα διάφορα κτήματα και από την πείνα αφανίζανε μανταρινιές,πορτοκαλιές και ότι άλλο βρίσκανε.

26_600_x_339a

31)

Εκλογές 1986.Στις εκλογές αυτές ήταν υποψήφιος με την ακροδεξιά γνωστός γιατρός.Τον  παίρνει τηλέφωνο ο Γιώργος και του λέει: Ραψομανίκης από τον Ποταμό. Συγχαρητήρια για την υποψηφιότητά σας και άρχισε να βλαστημάει γιατί ο Χότζας,πρόεδρος της Κουμουνιστικής Αλβανίας δηλώνει συνέχεια κατά της Ελλάδος.Αφού βλαστημούσε συνέχεια και αγριεμένα ο γιατρός προσπάθησε να τον παρηγορήσει,αλλά μάταια ο Γιώργος μισοκλέγοντας  βλαστημούσε το Χότζα με Παναγίες,Χριστούς,Αϊ Σπυριδώνους κ.λ.π

Μετά από αυτό το παραλήρημα του λέει ο γιατρος.

-Άκουσε κύριε Ραψομανίκη εθνικόφρονες-εθνικόφρονες αλλά όχι και να πεθάνουμε για το Χότζα.

-Άκου γιατρέ μου,του λέει ο υποτιθέμενος Ραψομανίκης,έχω 10 ψήφους πότε θα κάνεις προεκλογική συγκέντρωση;Του είπε κάποια μέρα,τον ευχαρίστησε και έκλεισε το τηλέφωνο.

Από αυτή την ημέρα μέχρι και τη παραμονή της συγκέντρωσης είχαν συνεχή τηλεφωνική επικοινωνία και κάθε μέρα του αύξανε τους ψηφοφόρους.Την ημέρα της συγκέντρωσης το πρωί  ξαναπαίρνει τηλέφωνο τον γιατρό και εκείνος έντρομος του λέει:Μη ξαναρχίσεις για το Χότζα,πες μου σύντομα γιατί προετοιμάζομαι για τη συγκέντρωση.Δυστυχώς ,του απαντά δεν θα έλθουμε γιατρέ μου σήμερα στην συγκέντρωση.Ανησύχησε  ο γιατρός και τον ρωτάει το γιατί;

Επειδή μας έπιασε επιδημία όλους.Δηλαδή βγάλαμε ο  καθένας από ένα σπυρί στο κώλο.

28_600_x_182a

32) 1950

Κοντά στο πρώτο Γυμνάσιο,πίσω από την αυλή του, υπήρχε μια μεγάλη συστάδα από ψηλούς θάμνους.Ο δρόμος δίπλα από τους θάμνους ήταν χάλια και οι πεζοί περπατούσαν κοντά στους θάμνους για να αποφύγουν τους λάκκους και τις λάσπες.

Εκεί ο Γιώργος εύρισκε κρυψώνα,κρατούσε μια βίτσα και όποιος περνούσε και καταλάβαινε ,λόγω μεγάλης ηλικίας ή κάποιο άλλο λόγο ότι δεν θα ήταν δυνατόν να μπει στους θάμνους, του έδινε μια βιτσιά στο κώλο.Ο άλλος προσπαθούσε να καταλάβει από πού του ήρθε κοιτώντας προς τους θάμνους,όμως ο Γιώργος και η βίτσα ήταν τόσο καλά καλυμμένοι και ο άλλος έφευγε με μεγάλη απορία.

Μια μέρα βλέπει να πλησιάζει μια ηλικιωμένη χωριάτισσα και ετοιμάζεται .Μόλις προσπερνά βγάνει τη βίτσα και της δίνει μια στο κώλο.Όμως η χωριάτισσα μαθημένη από λόγγους,γυρίζει προς το μέρος που κατάλαβε ότι κάποιος ήταν κρυμμένος δίνει ένα φάσκελο Ιταλικής προέλευσης και φεύγει.Αυτό το φάσκελο ο Γιώργος το θυμόνταν σ’όλη του τη ζωή.

29_502_x_464a

33) 1956

Υπήρχε και υπάρχει ένας ωραίος τύπος,ο Αιμίλιος  Χατ….. Δύο ήταν τα ελαττώματα του.Η βαθειά του μυωπία και ότι ερωτεύονταν πολύ εύκολα. Είχα έλθει από την πρώτη μου άδεια από το λιμενικό, που υπηρετούσα τη θητεία μου και ο Γιώργος για να με ευχαριστήσει μου λέει.Θα ντυθώ γυναίκα για να γελάσουμε με τον Αιμίλιο που ερωτεύτηκε σφοδρά την Μαν……Το βραδάκι έξω από το πρώτο γυμνάσιο καμιά δεκαριά φίλοι κρυμμένοι πίσω από τα δέντρα περιμέναμε να δούμε τον Αιμίλιο,ενώ ο Γιώργος με γυναικείο καπελάκι και μια γυναικεία καμπαρντίνα, είχε σηκώσει τα πανταλόνια του μέσα από την καμπαρντίνα και έκοβε βόλτες.

Την προκαθορισμένη ώρα βλέπουμε να έρχεται ο Αιμίλιος συνοδευόμενος από τους μυημένους από εμάς,Κ Σ και Σ .Β.

Όταν φτάνανε κοντά του λένε,βγάλε τα γυαλιά σου για να φαίνεσαι  ωραίος.Πράγματι έβγαλε τα γυαλιά και κάτι η μεγάλη μυωπία του ,κάτι ο κακός φωτισμός έβλεπε ελάχιστα.Τότε ο Γιώργος πλησιάζει κοντά του προσποιούμενος στις κινήσεις γυναίκα,πάει να τον φιλήσει και του δίνει μια ηδονική όσο και δυνατή δαγκωνιά στ’αυτί και εξαφανίζεται.Αυτός βγάζει μια φωνή. Γυρνάει να την βρει ροτόντας   παράλληλα τους άλλους.Αυτή ήταν ορέ; Ναι βρε μαλάκα η Μαν…. ,ήταν.

Η ευτυχία του ήταν μεγάλη αλλά και ο πόνος δυνατός.

Πολύ θερμή γυναίκα παιδιά,πήγε να μου φάει το αυτί!!

Πέρασαν τα χρόνια και συναντάω τον Αιμίλιο,μετά από 44 χρόνια το 2001 στου Ζήσιμου και τον ρωτάω.Έχεις ακούσει τίποτα για την  Μαν….Πολύ θερμή μου λέει!!!Μου έμεινε αξέχαστη.

30_600_x_198a

35) 1954

Υπήρχε και υπάρχει ακόμα ένας πολύ καλός φίλος και τιμιότατος  συμπολίτης ο Α.Κ.Τελειώνοντας τις σπουδές του πήγε δάσκαλος σε χωριό της Νότιας Κέρκυρας.Σε άσχημη οικονομική κατάσταση προσπαθούσε να συντηρήσει την μητέρα του και τις αδελφές του.Πήγαινε στο σπίτι του Α.Κ.ο Γιώργος και άκουγε συχνά τη μάνα του να λέει:

-Να μην φέρνουν ποτέ στο δάσκαλό τους οι μαθητές λίγο λάδι.Τι την κάνουν τόση σοδιά, οι τσιγκούνηδες χωριάτες ;

Αυτό επαναλήφθηκε κάμποσες φορές.Παίρνει λοιπόν ο Γιώργος μια πήλινη νταμιτζάνα και λέει στους φίλους του,αφού πρώτα έβαλε δύο μπουκάλια λάδι μέσα.Παιδιά κατουράμε μέσα μέχρι να γεμίσει και λόγω του ότι το λάδι είναι πιο ελαφρύ από το κάτουρο θα κάτσει και θα φαίνεται σαν μια νταμιτζάνα με λάδι.

Αφού γέμισε το δοχείο,πηγαίνει και βρίσκει τον Κόκκινο ή Ρανταμές. Κόκκινος για το κρασί που έπινε και Ρανταμές,έτσι τον λέγαμε,  γιατί ζούσε σ’ένα σκοτεινό δωμάτιο και ήταν θαμμένος -ζωντανός σαν τον Ρανταμές από την όπερα του Βέρντι,Άϊντα. Έκανε και κανένα θέλημα,για να βγάνει κάνα φράγκο. Του δίνει ο Γιώργος κάποια χρήματα,του δείχνει το σπίτι του Α.Κ. και του λέει το απόγευμα να πάρει την νταμιτζάνα σ’αυτό το σπίτι μαζί με ένα σημείωμα.

Το απόγευμα όλοι οι φίλοι στο σπίτι του Α.Κ. Χτυπάει η πόρτα και παρουσιάζεται ο Ρανταμές με την νταμιτζάνα και παραδίδει και το σημείωμα που έγραφε: Στον αγαπητό μας δάσκαλο με εκτίμηση.

Είδες τα καημένα τα παιδιά,είπε η μάνα του, άδικα τα κατηγορούσα τόσο καιρό.Μπράβο τους.

Όταν αργότερα πήγε να βάλει λίγο λάδι σε κάποιες φέτες ψωμί για να μας  τις προσφέρει καταλαβαίνετε  τι μυρωδιά  γέμισε το σπίτι.Ο κακομοίρης ο Α.Κ. έκανε εμετό.

31_600_x_228a

37) 1954

Ο φίλος μας ο Ιβάν έκανε πάρτι σπίτι του.Μεταξύ των προσκεκλημένων και ο Νόμπιλε (Θάνος.Βλέπε επεισόδιο Νο 29) Χάρηκε  πολύ και άρχισε να ρωτάει ποιοι και ποιες θα ήταν καλεσμένοι.Του ανέφεραν διάφορα ονόματα όπως: η κόμισσα Α.Φ.,η κόρη του δικηγόρου Λ.Γ.,η κόρη του στρατιωτικού διοικητή Ι.Μ. και άλλες.Μου δίνετε μεγάλη χαρά μας λέει: θα ντυθώ με τα αρζαντέ μου ρούχα. Θα με βλέπουνε όλες και θα χέζονται. Εμείς του λέμε,επειδή τις ξέρουμε,πραγματικά θα χεστούνε.Έχετε δίκιο,απαντούσε.

Πλησίασε η μέρα του πάρτι, πάμε και βρίσκουμε τον Κόκκινο ή Ρανταμές στο Σαρόκο.(γνωστός από το προηγούμενο επεισόδιο), του δίνουμε κάποια χρήματα,τον παίρνουμε κάτω από το σπίτι του Ιβάν που ήταν στην πλατεία, κοντά στο πλατύ καντούνι  και του λέμε:Θα έρθεις στις 9 στο δεύτερο πάτωμα θα χτυπήσεις το κουδούνι και όταν θα σου ανοίξουμε θα ζητήσεις φωνάζοντας τον φίλο σου τον Θάνο.Εκεί θα πάρεις και τα υπόλοιπα χρήματα που συμφωνήσαμε.

Ρολόι ο Κόκκινος,στις 9 χτυπάει τη πόρτα. Τάβλα στο μεθύσι (είχε πιεί όλη τη προκαταβολή που του είχαμε δώσει) μπαίνει μέσα και φωνάζει: Θέλω το φίλο μου τον Θάνο.

Το τι έγινε δεν περιγράφεται.Φωνές. Θάνο ο φίλος σου ο ένας,Θάνο ωραίους φίλους έχεις κ.λ.π

Μα σας ορκίζομαι στην ζωή μου δεν τον γνωρίζω.Σας ορκίζομαι σας λέω.

Άσε μας ρε πως ήλθε και ζητούσε εσένα. Ντροπή ρε !!

32_600_x_306a

38) Ο Κάου γιατρός

Σύχναζε η παρέα στου Πέρδικα στο Ακταίον.Ο ιδιόρρυθμος Πέρδικας άριστος μάγειρας αλλά μισότρελος, συγγενής του Μπάκα-πέπε(Παναγιώτη Ιωαννίδη)

Ένα πρωί βλέπουμε ένα χωρικό καλοντυμένο με ένα παιδί δίπλα του που περπατούσε και κοίταζε δεξιά και αριστερά σαν κάτι να ζητούσε.Το παιδάκι φαινόνταν να πονάει.Πλησιάζει την παρέα και ευγενικά ρωτάει αν ξέρουμε κανένα γιατρό.

Επεμβαίνει ο Γιώργος.Τυχερός είσε άνθρωπέ μου, ο κύριος είναι γιατρός ,δείχνοντας τον Ακ.Καλ…..,ή Κάου(γνωστός από προηγούμενα επισόδεια). Τι να κάμει ο Ακ..του λέει θα εξετάσω το παιδί.Το ξαπλώνουν σε δύο καρέκλες που τις ένωσαν και άρχισε η……..εξέταση.Βάζει το χέρι του ο Κάου στο κούφιο δίπλα από το νεφρό και το παιδάκι φώναζε.

Τι είναι γιατρέ ρωτάει με αγωνία ο πατέρας.

Σκωληκοειδίτιδα έχει,αλλά μην ανησυχείς.Γιατρέ του λέει ο Γιώργος, να φέρω μια συνταγή από το γραφείο σας ώστε το παιδί να πάει στον ειδικό γιατρό; Πήγαινε αλλά μην αργήσεις γιατί έχω πολλές επισκέψεις που με περιμένουν.

Δεν περνάνε 5-10 λεπτά και φέρνει ο Γιώργος μια άγραφτη  συνταγή,(που την είχε βρει δεν μπόρεσα να καταλάβω) του ψυχίατρου Αντρέα Γκούση.Τη γράφει ο Κάου και του λέει πάρτηνε και αύριο το πρωί κατά  τις 10 να πας στο γραφείο του Κου Γκούση που είναι στο Σαρόκο.Εννοώντας το ψυχιατρείο.

Το άλλο πρωί τις 10 όλοι παραμονεύαμε και πράγματι βλέπουμε τον καημένο πατέρα μαζί με το παιδί να μπαίνουν στο Ψυχιατρείο.

Μετά από λίγο βγαίνουν σαν αστραπή από το ίδρυμα.Έπρεπε να βλάπατε έναν πατέρα έξαλο και κατακόκκινο  να ορίεται.

33_600_x_239a

41) 1960

Η Χ.Ε.Ν έκαμε κάποιο χορό τα καρναβάλια του 1960

Στην αίθουσα του χορού, πλάτη με την παρέα του Γιώργου καθόνταν η παρέα του Λάκη (εμείς τον φωνάζαμε Λαλάκη), ενός καλοστεκούμενου 45άρι,τότε, που όμως σε μυαλό είχε λίγο περισσότερο από γλάρο.Δίπλα από το τραπέζι του Γιώργου υπήρχε ένα μακρί τραπέζι γεμάτο τούρτες.Όποια παρέα ήθελε να πάρει να φάει μια τούρτα,πήγαινε πλήρωνε και την έπαιρνε.

Η Σοφούλα Δαγ…..,μισότρελη Κερκυραία,ήταν υπεύθυνη της όλης οργάνωσης.Ο Γιώργος πολύ φίλος με την Σοφούλα.  Της λέει ο Γιώργος,αγοράζω μια τούρτα,αλλά άφηκε την δίπλα μου στο μακρί τραπέζι και θέλω να μου κάνεις και μια χάρη, σε μισή ώρα σβήσε τα φώτα για 20-30 δευτερόλεπτα.

Καρναβάλια έχουμε,απάντησε η Σοφούλα,να δώ τι σκαρφίζεσαι να κάνεις;

Την καθορισμένη ώρα σβήνουν τα φώτα και ο Γιώργος,αλλάζοντας θέση αστραπιαία, πετά τη τούρτα στα μούτρα του Λαλάκη και  ξανακάθεται στη θέση του.  Όταν ανοίγουν τα φώτα το κεφάλι του Λαλάκη ήταν πολύχρομο.Όλοι οι γνωστοί ακούσανε τις βρισιές και τις βλαστήμιες και σκάσανε στα γέλια.Ο Γιώργος,σαν καλός Σαμαρείτης,άρχισε πρώτος με μια χαρτοπετσέτα να τον καθαρίζει.Εννοείται ότι ο Λαλάκης έφυγε από τον χορό.

34_450_x_461a

O Καλλιτέχνης P.S.Mavro/Stavriotis γεννήθηκε το 1955 στο νησί των Oμηρικών Φαιάκων, στο νησί του Αλκίνοου και της Ναυσικάς! Σήμερα ζεί σε ένα ορεινό χωριό του νησιού μας... περπατά στην ύπαιθρο, γραφει και zωγραφίζει!

Με τα λόγια αυτά αυτοπροσδιορίζεται ο·P.S.Mavro/Stavriotis

1

Ένας ακόμη Δον Κιχώτης που περπατά και στέκεται γερά επάνω στο άλογό του, τον φιλοσοφικο-καλλιτεχνικό Βουκεφάλα.

Η έκπληξη είναι στην αιχμή από το κοντάρι του και λέγεται

2

http://eposgilgamesh.blogspot.gr/

Γράφει ο ίδιος για το έργο του αυτό:

Το «Έπος» είναι μια ακόμα πνευματική εργασία - αναζήτηση του συγγραφέα .
«Διάλεξα να επεξεργασθώ με αυτό το τρόπο το «Έπος του Γκιλγκαμές». Eίδα τον εαυτό μου σαν έναν «παραδοσιακό αφηγητή» και το κατέγραψα έτσι ακριβώς όπως θα το αφηγούμουν στους φίλους, τα παιδιά μου και στα εγγόνια μου. Θα ήθελα (αυτό το κείμενό μου) κάποτε, να διαβαστεί μπροστά σε κοινό, «από αναλογίου» και εύχομαι κάποια ημέρα αυτό να γίνει. Προς το παρών σας αφήνω να απολάψετε (!?) την ανάγνωση. Παρακαλώ, φανείτε επιεικείς μαζί μου

Να πώς περιγράφει Έπος του Γκιλγκαμές" η Wikipedia 

To Έπος του Γκιλγκαμές είναι ένα επικό ποίημα από την περιοχή της Βαβυλωνίας κι αποτελεί το αρχαιότερο γνωστό λογοτεχνικό έργο, και που ανάγεται σήμερα στην Ασσυρο-Βαβυλωνιακή φιλολογία. Πρόκειται για τη συλλογή θρύλων και ποιημάτων των Σουμερίων για τον Γκιλγκαμές, μυθικό ή/και ιστορικό πρόσωπο Βασιλέα ήρωα της Ουρούκ που θεωρείται ότι έζησε την 3η χιλιετία π.Χ. Το Έπος του Γκιλγκαμές, αποτελεί μια ποιητική παράδοση, στην αρχή προφορική, που μετά από κάποιους αιώνες απετέλεσε τον πυρήνα ενός ποιητικού κύκλου σε σουμερική γλώσσα. Οι μεταγενέστεροι ποιητές του Ακκάδ εμπνεύστηκαν ένα έπος όπου στη πληρέστερη μορφή του, (όπως έχει διασωθεί), περιείχε δώδεκα άσματα.
Το έπος αυτό περιλαμβάνει και τον περίφημο μύθο του Κατακλυσμού των Σουμερίων, με ήρωα τον Ουτναπιστίμ.

Αυτό το 'Επος πήρε στα χέρια του ο συμπατριώτης μας και έφτιαξε τον παραδοσιακό αφηγητή,όπως λέει για τους φίλους του,τα παιδιά του και τά εγγόνια του.

Παραθέτουμε ένα μικρό απόσπασμα και είμαστε βέβαιοι ότι θα γίνει ανάγκη για τον σκεπτόμενο άνθρωπο να διαβάσει το Έπος όπως το παρουσιάζει ο Ps Mavro. 

« • Την Πρώτη ημέρα ο Άνου μου χάρισε τα μάτια μου και με διάταξε... «Mη τα σηκώσεις ποτέ επάνω μου, για να με δεις...»

• Την Δεύτερη ημέρα ο Άνου μου χάρισε τα αυτιά μου και με διάταξε... «Mην προσπαθήσεις ποτέ με αυτά, να με ακούσεις...»

• Την Τρίτη ημέρα ο Άνου μου χάρισε την γλώσσα για να γεύομαι και με διάταξε... Mην προσπαθήσεις να με γευτείς...»

• Την Τέταρτη ημέρα ο Άνου μου χάρισε τη μύτη μου και με διάταξε... «Mην προσπαθήσεις να με μυρίσεις, ποτέ...»

• Την Πέμπτη ημέρα ο Άνου μου χάρισε την αφή και με διάταξε... «Mην προσπαθήσεις να με νιώσεις με τα δάχτυλα σου...»

• Την Έκτη ημέρα ο Άνου μου χάρισε την ομιλία μου και με διάταξε... «Ποτέ, με λόγια, Mην απευθυνθείς σε εμένα»

• Την Έβδομη ημέρα ο Άνου μου χάρισε την σκέψη και με διάταξε... «Ποτέ Mη κάνεις σκέψεις για εμένα... θα ήταν πολύ ανόητο>>.................................

και μια εικόνα για να μπούμε στην εικονοπλαστική διέγερση 

_

Ο Ασουρμπανιπάλ... ή κατα τους Έλληνες ο Σαρδανάπαλος... 7ος π.Χ. αιώνας.

Όταν ζήτησε την δική μας γνώμη για το έργο αυτό του απαντήσαμε ακριβώς τα πιο κάτω:

Κε Ps Mavro
Με τιμά να μου ζητήσετε την γνώμη μου για το Έπος που έχετε γράψει.Δεν νομίζω ότι η ικανότητά σας έχει ανάγκη επιβεβαίωσης αλλά από μόνη της σας καταξιώνει σε ένα φιλοσοφικό-διηγηματικό πεδίο και δεν χρειάζεται καμία γνώμη.Προσωπικά πιστεύω ότι αυτοί οι τίτλοι :Θεατρικός κριτικός,κριτικός της λογοτεχνίας,κριτικός μουσικής κ.λ.π. είναι κατά τη άποψη μου (συγχωρήστε μου την φρασεολογία) ΜΠΟΥΡΔΕΣ.Το έργο είναι αυθύπαρκτο και φέρει μια υπογραφή του γεννήτορα του.Το έργο σας αυτό ανήκει σε αυτή την κατηγορία και μπράβο σας.................Θεωρώ ότι το έργο σας αξίζει να διαβαστεί.Αναφέρομαι πάντα στο έργο σας και όχι τόσο σε σας προσωπικά γιατί πιστεύω ότι όταν ένα έργο υπογράφεται από τον δημιουργό του δεν ανήκει μόνο σ'αυτόν αλλά σε όλη την ανθρωπότητα.Με αυτές τις σκέψεις σας αφήνω στην αναταραγμένη γαλήνη σας,που θα είναι πάντα ταραγμένη αλλά και πάντα δημιουργική.
Με εκτίμηση
Γιάννης Πετσάλης

 

3

Για τα βιογραφικά του στοιχεία μας έστειλε τα πιο κάτω:

Παλιές Ζωγραφιές, κείμενα και ...μουτζούρες.
Aπό το 1976 έως το 1990 ο PSMavro παρουσίασε μία έντονη εκθεσιακή δραστηριότητα. Aπό το’ 91 και μετά ο καλλιτέχνης στράφηκε σε προσωπικές φιλοσοφικές αναζητήσεις που είχαν σαν αποτέλεσμα την φαινομενική απομόνωση του. Σήμερα zωγραφίζει μόνο για τον εαυτό του και τους φίλους του!
http://artpm.blogspot.com/

Zωγραφίζοντας στην Κέρκυρα.
Νεες Ζωγραφιες, κειμενα και ...μουτζουρες(!) απο τον PSMavro/Stavrioti
Εδώ θα δείτε τις τελευταίες εργασίες του Kερκυραίου ζωγράφου P.S.Mavro/Stavrioti που αφορούν την περίοδο 2007- 2011...
http://psmavro.blogspot.com/

Πιντούρες σε σκάτουλα, στο πάτερο τσι νούνας»!
«Σε αυτό το κύκλο, θέλησα να φτιάξω «λαϊκές ζωγραφιές», θεματικά και μορφολογικά. Τα παραδοσιακά «φολκλορικά» θέματα, τα υλικά ζωγραφικής, η γκάμα των χρωμάτων, η παλαίωση και το γυάλισμα... συντέλεσαν στο να δημιουργηθεί αυτή η ενότητα «λαϊκών» έργων που, πιστεύω, σωστά τα ονομάζω... «Πιντούρες σε σκάτουλα, στο πάτερο τσι νούνας»! Μία φράση που άκουσα τυχαία και που με ενέπνευσε! http://pittouresseskatoula.blogspot.com/

Δούρειος Ίππος!
Κείμενα και ζωγραφιές του P.S.Mavro/stavrioti
http://dourios-ippos.blogspot.com/

Θεών και Ηρώων, Θυμιάματα!
Κείμενα και ζωγραφιές του P.S.Mavro/stavrioti
http://ancientgreece-psmavro.blogspot.com/

 

 

 
                                                                                                                                                             English translation click to the up right Corner
a
 

Η πιο κάτω φωτογραφία παρουσιάζει την  Κα  Μαριάννα Γεννατά  σύζυγο του Πέτρου Βράιλα Αρμένη  με τις τέσσερις από τις κόρες τους.

b_600_x_520

Η μία από αυτές, η Σοφία,  παντρεύτηκε με τον Νικόλαο Μάνεση.

c_426_x_600

Το Αρχείο του Πέτρου Βράιλα Αρμένη  φυλάσεται με ευλάβεια  εδώ και πάρα πολλά χρόνια  από την οικογένεια Μάνεση. Η Κυρία Jan  Manessi   (σύζυγος του μακαρίτη Στέφανου Μάνεση)είχε την ευγενή καλοσύνη να βοηθήσει παραχωρώντας στο Corfu Museum  και κατ’ επέκταση στην Κέρκυρα, αντίγραφα από το αρχείο αυτό,ώστε να μπορούμε σήμερα να ερευνήσουμε και στην συνέχεια να δημοσιεύσουμε άγνωστες πτυχές της ζωής  και του έργου, του μεγάλου  αυτού Κερκυραίου. Τονίζοντας  την ευαισθησία αλλά και την αγάπη της προς την Κέρκυρα, το Corfu Museum αισθάνεται την ανάγκη να ευχαριστήσει δημόσια  την Κυρία Μάνεση  για την προσφορά της αυτή.

Σήμερα  δημοσιεύουμε ένα σύντομο βιογραφικό  της κοινωνικοπολιτικής ζωής του Πέτρου βράιλα Αρμένη, ώστε να γνωρίσουμε τα πεπραγμένα του και  να επεκταθούμε σε αυτά αναλυτικά  μέσα από το προσωπικό του αρχείο.Ο Βράιλας διετέλεσε καθηγητής της φιλοσοφίας και έγραψε πολλές φιλοσοφικές μελέτες.Το CORFU MUSEUM έχει στα χέρια του  μόνο το ιστορικοπολιτικό αρχείο του που αφορά   την  δράση του ως Βουλευτής Κερκύρας, Πρόεδρος  της 10ης  Ιονίου  Βουλής και μετέπειτα   Γενικός  Γραμματέας  της Γερουσίας της Ιονίου Βουλής. Επίσης   διετέλεσε Υπουργός των Εξωτερικών της Ελλάδος αλλά και   Πρεσβευτής σε διάφορα μεγάλα κράτη της Ευρώπης. Έγγραφα και ντοκουμέντα που αφορούν  την δράση του στην πολιτική  και που κάποια από αυτά απετέλεσαν σταθμό στην απελευθερωμένη Ελλάδα, θα δημοσιεύσουμε σε επόμενα άρθρα.

Σύντομο Βιογραφικό σημείωμα

Στοιχεία της βιογραφίας  λαμβάνουμε από την ομιλία   του προέδρου του Φιλολογικού συλλόγου  «Παρνασσός» Κον  Ιππ.Σ.Καραβία  που εκφώνησε το 1934  για τα πενήντα χρόνια από τον θάνατο του Βράιλα  ( Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι  ο Βράιλας υπήρξε επίτιμο μέλος του συλλόγου αυτού). Αντίγραφο της ομιλίας μας εστάλη από τον ίδιο τον  σύλλογο .

-Ο Πέτρος Βράϊλας Αρμένης γεννήθηκε στην Κέρκυρα τις 19/12/1812.

Πατέρας του ήταν  ο Δημήτριος  Βράϊλας  και μητέρα του η Άννα Αρμένη.

-Φοίτησε στα δημόσια σχολεία της Κέρκυρας . Διδάσκαλός του,επίσης, ήταν  και  ο  Ανδρέας  Ιδρωμένος, μέλος της γνωστής Κερκυραϊκής  λογίας  Οικογενείας .

d_355_x_460

Ανδρέας Ιδρωμένος

-Το 1829 πήγε  για ανώτερες  σπουδές στην Μπολώνια, όπου διδάχθηκε  φιλοσοφία και φιλολογία.Ένας από τους καθηγητές του ήταν ο Ιταλός σοφός Paolo Costa

e_410_x_600

-Στη συνέχεια πήγε στη Γενεύη για να τελειοποιήσει την  Γαλλική γλώσσα. και   ο  1832   στο Παρίσι όπου  σπούδασε  στην Νομική Σχολή του πανεπιστημίου. Παράλληλα  ήταν ακροατής του μαγάλου Γάλλου Φιλόσοφου Βίκτωρος  Κουζέν.

f_472_x_600

Victor Cousin.

-To 1835 επέστρεψε  στην Κέρκυρα όπου άσκησε την Δικηγορία.Παράλληλα συνέλαβε και πραγματοποίησε την ιδέα της Ίδρυσης της Αναγνωστικής Εταιρείας Κερκύρας.

-Το 1840 διορίστηκε από  ην  Ιόνιο Κυβέρνηση Δικαστής στην Ζάκυνθο και μετά από λίγους μήνες, υποθηκοφύλακας Κερκύρας, θέση που τότε θεωρούνταν μεγάλο αξίωμα.

-Το 1842 αποχώρησε  από την πιο πάνω θέση και ιδιώτευσε   Εισχώρησε σε μια πολιτική ομάδα  υπό την ηγεσία του Ανδρέα Μουστοξύδη η οποία μάχονταν  από το 1839  για την τροποποίηση του ανελεύθερου Συντάγματος που επέβαλε το 1817 ο Αρμοστής Θωμάς Μαίτλαντ.

-Το 1849 ίδρυσε με την συνεργασία του ποιητή Ανδρέα Κάλβου, του νομικού Ναπολέοντος  Ζαμπέλη και τον διακεκριμένων λογίων Σπυρίδωνος Ζαμπέλη και Ιωάννη Πετριτσόπουλου την εφημερίδα «Πατρίς».

j_485_x_295

Η εφημερίδα αυτή αποτέλεσε σταθμό στην εξέλιξη του ελληνικού Τύπου σε σημείο που  ο Βασιλιάς Όθωνας διαβάζοντάς την είπε:

«Η Κέρκυρα,όχι μόνον από γεωγραφικής, αλλά και από πολιτικής απόψεως είναι η κεφαλή της Ελλάδος».

-Με τις ελεύθερες εκλογές που έγιναν μετά την τροποποίηση του Συντάγματος το 1817 εκλέγεται η περίφημος Θ! Ιόνιος Βουλή, όπου εμφανίστηκε επίσημα  και το  κόμμα των ριζοσπαστών. Τότε ψηφίστηκε η Ελληνική ως επίσημη γλώσσα του Ιονίου Κράτους και ορίστηκε η 25η Μαρτίου ως Εθνική Εορτή.Κάτω από αυτές τις συνθήκες ο Άγγλος Αρμοστής αναγκάστηκε να επιβάλλει την  εξάμηνο αναβολή των εργασιών της Βουλής, η οποία διαλύθηκε μετά από λίγο χρόνο.

-Στην Επτάνησο υπήρχαν τότε τρεις πολιτικές ομάδες, οι συντηρητικοί ή  καταχθόνιοι, εγκάθετοι της Αγγλικής προστασίας, οι μεταρυθμιστές οι οποίοι ζητούσαν με νόμιμα μέσα την τροποποίηση του πολιτεύματος με τελικό σκοπό την ένωση με την Ελλάδα και των Ριζοσπαστών οι οποίοι ζητούσαν  την άμεση άνευ όρων Ένωση  με την Μητέρα Ελλάδα. Ο Βράιλας ήταν ο ηγέτης των μεταρυθμιστών. Το 1852 εκλέχθηκε βουλευτής Κερκύρας και συγχρόνως εξελέγη Πρόεδρος της Δεκάτης Βουλής. Μετά την λήξη της Βουλευτικής περιόδου, εξελέγη  Γενικός Γραμματέας της Γερουσίας του Ιονικού Κράτους.

h_554_x_416

Το κτήριο της Ιονίου Βουλής.

Την υψηλή αυτή θέση κράτησε μέχρι την ημέρα της Ένωσης, 21 Μαΐου 1864, όπου παρέδωσε την διοίκηση και τα αρχεία της Γερουσίας και της Νομοθετικής Συνέλευσης,  στον Γεώργιο Ζηνόπουλο Γραμματέα του έκτακτου απεσταλμένου του Βασιλέως των Ελλήνων Γεωργίου Α! Θρασύβουλο Ζαΐμη.

k_600_x_451

Θρασύβουλος  Ζαΐμης.

-12 Νοεμβρίου του 1858  ο Βράιλας δέχεται  τον έκτακτο μεγάλο Αρμοστή της Αγγλικής Κυβέρνησης και διαπρεπή φιλέλληνα  Γουίλλιαμ  Έβαρτ  Γλάδστων,  ο οποίος κατάρτισε πρόγραμμα φιλελευθέρων μεταρυθμίσεων και το  παρουσίασε στην Ιόνιο Βουλή. Η Βουλή όμως δεν το αποδέχθηκε παρόλη την θερμή υποστήριξη του Βράιλα.

l_332_x_454

Γουίλλιαμ  Έβαρτ  Γλάδστων  .

- Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε επίσης ότι το 1855, ο Βράιλας διορίστηκε καθηγητής της Φιλοσοφίας και της ιστορίας της Φιλοσοφίας στην Ιόνιο Ακαδημία.

-  Μετά την Ένωση, έγιναν  εκλογές πληρεξουσίων στην Εθνοσυνέλευση   όπου αποκλείσθηκαν  οι Πρόκριτοι της Πόλης της Κέρκυρας, λόγω της υπερίσχυσης των χωρικών.Ο Βράιλας και ο Γεώργιος Μαρκοράς, πατέρας του ποιητή Γεράσιμου Μαρκορά ,στάλθηκαν στην Αθήνα και ενήργησαν ώστε το νησί να διαιρεθεί σε τρεις εκλογικές περιφέρειες, της Κερκύρας, της Μέσης και του Όρους.

-Με την σύσταση του Πρώτου Συμβουλίου της Επικρατείας ο Βράιλας διορίστηκε Σύμβουλος. Την 16η Μαρτίου του 1865 ανέλαβε ως Υπουργός των Εξωτερικών  υπό τον Πρωθυπουργό Αλέξανδρο Κουμουνδούρο.

m_455_x_571

Αλέξανδρος Κουμουνδούρος.

Το δε 1867 διορίστηκε Πρεσβευτής της Ελλάδος στο Λονδίνο.Πρεσβευτές τότε της Ελλάδος ήταν άνθρωποι σπουδαίας μόρφωσης και διανοητικής υπεροχής ώστε να ασκούν  γόητρο και επιβολή στις Αυλές όπου ήταν διαπιστευμένοι.

-Στο Λονδίνο κατέκτησε αμέσως την εύνοια της Βασίλισσας Βικτωρίας και την εκτίμηση των πολιτικών και διπλωματικών κύκλων, καθώς επίσης και τον  βαθύτατο σεβασμό των Ελλήνων στην Αγγλία.Βρέθηκε την εποχή εκείνη σε δύσκολες καταστάσεις καθότι τότε έγινε  και  η Μεγάλη Κρητική Επανάσταση. Με τις ενέργειές του και την αρθρογραφία του στους «Times” του Λονδίνου,  κέρδισε  την συμπάθεια της Αγγλίας υπέρ των αγωνιζομένων  Κρητών. Αντιμετώπισε επίσης  την  εξέγερση της  Αγγλικής  κοινής  γνώμης για τον σφαγιασμό Άγγλων πολιτών  κατά την ληστεία του Δήλεσι το 1870.

- Το 1874 διορίστηκε Πρεσβευτής στην Πετρούπολη επί εποχής του Τσάρου Αλεξάνδρου Β! απολαμβάνοντας μέγιστη συμπάθεια και εκτίμηση από όλη την Ρωσική κοινωνία.

-Το 1878 συμμετείχε με τον Θεόδωρο Δηλιγιάννη σαν αντιπρόσωπος της  Ελλάδος στο Συνέδριο του Βερολίνου.

n_506_x_600

Θεόδωρος Δηλιγιάννης.

-Το 1878 και το 1879 πήγε ως έκτακτος απεσταλμένος στην Κωνσταντινούπολη, όπου με τον εκεί Έλληνα  Πρεσβευτή  Ανδρέα Κουντουριώτη,  διαπραγματεύθηκε  το ζήτημα  των συνόρων με την Τουρκική Κυβέρνηση.

o_561_x_600

- Έπειτα μετατέθηκε στο Παρίσι. Το  1882 διορίστηκε εκ νέου Πρεσβευτής στο Λονδίνο όπου και  παρέμεινε μέχρι τον θάνατό του την 3η Σεπτεμβρίου του 1884.

- Η κηδεία του έγινε στο Λονδίνο με μεγαλοπρέπεια  παριστάμενης της Βασιλικής οικογένειας της Αγγλίας,των υπουργών και ολόκληρου του Διπλωματικού Σώματος. Η σωρός του  μεταφέρθηκε  με μεγάλο Αγγλικό Θωρηκτό στον Πειραιά και από εκεί διακομίστηκε  με το Ελληνικό Πολεμικό Πλοίο «Πάραλος» στην Κέρκυρα όπου ενταφιάστηκε με επίσημες τιμές  στον οικογενειακό τάφο που βρίσκεται στο Α! Δημοτικό νεκροταφείο Κερκύρας.

Από το αρχείο θα παραθέσουμε τα συμβόλαια που υπέγραψαν οι κόρες του Βράϊλα με τον γλύπτη Γεώργιο Κάλλο τον Ιούνιο του 1884,  σχετικά  με την κατασκευή του μνημείου της οικογενείας Βράϊλα,  το οποίο βρίσκεται στο μέσο  της οδού  που οδηγεί προς την Εκκλησία του Α! Νεκροταφείου Κερκύρας.

3_412_x_600.jpgaaa

Στα συμβόλαια αυτά αναφέρεται  η συμφωνία της οικογένειας με τον γλύπτη,ώστε  το μάρμαρο του κυρίως μνημείου με τον σταυρό να γίνει από μάρμαρο Πεντέλης και το κάτω μέρος και ο γύρω χώρος από μάρμαρο Παξών. Συμφωνείται δε,το μνημείο να είναι έτοιμο τον Δεκέμβριο του ιδίου έτους και  η αμοιβή  η οποία ορίστηκε σε 3.000 νέες δρχ.

PICT3029_450_x_600

Απόδειξη του γλύπτη Γεωργίου Κάλλου από τις σταδιακές πληρωμές που εισέπραττε.

7_600_x_424

__451_x_600_.jpgaaa_451_x_600

 

Το βιογραφικό σημείωμα για τον Felice Beato στηρίζεται στο άρθρο 

a world history of art

http://www.all-art.org/20ct_photo/Beato1.htm

 

  

Μεταφορτώθηκε από το χρήστη PhotographyMasters την 25 Σεπ 2008

    

Ο Felice Beato (γεν. 1833 ή το 1834 και πέθανε γ. 1907), ήταν ένας Κερκυραίος φωτογράφος Μερικές φορές ήταν γνωστός και ως Felix Beato, Ο Beato ως φωτογράφος και πολεμικός ανταποκριτής έκανε ταξίδια σε πολλά μέρη πράγμα που του έδωσε την ευκαιρία να δημιουργήσει εξαιρετικές εικόνες ανθρώπων και  γεγονότα από χώρες,  που ήταν άγνωστες λόγω της μεγάλης αποστάσης, για τους περισσότερους ανθρώπους στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική. Μέχρι σήμερα το έργο του παρέχει  βασικά ,εικόνες αυτών των γεγονότων, όπως η ινδική ανταρσία του 1857 και τον πόλεμο του οπίου. Οι φωτογραφίες του αποτελούν το πρώτο σημαντικό έργο που πήρε την ονομασία φωτορεπορτάζ.

Η προέλευση και την ταυτότητα του Felice Beato ήταν δύσκολο να προσδιορισθούν, αλλά η σύγχυση γύρω από την ημερομηνία και τον τόπο γέννησης του φαίνεται τώρα να έχει ουσιαστικά ξεκαθαριστεί. Βάσει της αίτησης για χορήγηση άδειας ταξιδίου που έκανε το 1858, ο Beato γεννήθηκε το 1833 ή 1834 στο νησί της Κέρκυρας. Κατά την γέννησή του, η Κέρκυρα ήταν μέρος του Βρετανικού προτεκτοράτου των Ιονίων Νήσων, και έτσι θα μπορούσε ο Beato να έχει χαρακτηριστεί ως ένας Βρετανός.Η.Κέρκυρα ήταν προηγουμένως υπό Ενετική κατοχή. Το γεγονός αυτό κατά κάποιο τρόπο εξηγεί τις πολλές αναφορές για την οικογένεια Beato ως "Ιταλική" και "Βενετσιάνικη" και μέλος της Κερκυραϊκής κοινωνίας των Ιταλών .ΟΙ Beato καταγράφεται να έχουν έχουν μεταναστεύσει στην Κέρκυρα το 17ο αιώνα και ήταν μία από τις ευγενείς οικογενειες των βενετσιάνων που κυβέρνησαν το νησί κατά τη διάρκεια της Δημοκρατίας της Βενετίας

 

Λόγω της ύπαρξης ενός αριθμού φωτογραφιών που υπογράφηκαν "Felice Beato Antonio» και «Felice Beato Α.", φαινόνταν λίγο απίθανο ότι υπήρχε ·ένας φωτογράφος που με κάποιο τρόπο κατάφερε να φωτογραφίσει τον ίδιο χρόνο σε μέρη τόσο μακρινά όπως η Αίγυπτος και η Ιαπωνία. Αλλά το 1983, αποδείχτηκε από την Chantal Edel ότι «Felice Beato Antonio" αντιπροσώπευαν  δύο αδέλφια, Felice Beato και Antonio Beato, που μερικές φορές εργάστηκαν μαζί  και μοιράζονται μια υπογραφή. Η σύγχυση που προκύπτει από τις υπογραφές  συνεχίζει να προκαλεί προβλήματα στον προσδιορισμό ποιος από τους δύο φωτογράφους ήταν ο δημιουργός μιας συγκεκριμένης εικόνας.

· Το 1853 ο James Robertson  άρχισε να φωτογραφίζει μαζί με τον Beato  και έτσι σχηματίζεται μια εταιρική σχέση που ονομάζεται «Robertson & Beato>> Μια σειρά από φωτογραφίες της επιχείρησης που παράγονται στη δεκαετία του 1850 έχουν υπογραφεί" Ρόμπερτσον, Beato και Σία "και πιστεύεται ότι η << και ΣΙΑ>>αναφέρεται στην Αντώνιο. Το 1855 οι Beato και Robertson ταξίδεψαν στην Μπαλακλάβα, Κριμαία, όπου ανέλαβαν ρεπορτάζ του Κριμαϊκού πολέμου.

Τον Φλεβάρη, 1858 ο Felice Beato έφτασε στην Καλκούτα και άρχισε να ταξιδεύει σε όλη τη Βόρεια Ινδία για να τεκμηριώσει την επαύριο της Ινδικής Εξέγερσης του 1857.
 
Φωτογραφίες του 19ου αιώνα δείχνουν συχνά σήμερα τους περιορισμούς της τεχνολογίας που χρησιμοποιείτο,όμως ο Felice Beato κατάφερε να λειτουργήσει με επιτυχία μέσα από τις δυσκολίες και να  ξεπερνά τους περιορισμούς αυτούς. Η παρατεταμένη έκθεση και οι χρόνοι που απαιτούνται, από τις διαδικασίες της εποχής δηλ να στέκονται τα είδωλα ακίνητα για μεγάλο χρονικό διάστημα, πρέπει να ήταν ένα επιπλέον κίνητρο για τον Beato να συνθέσει και να τοποθετήσει τα θέματα των φωτογραφιών του με ιδιαίτερη προσοχή. Τοποθετούσε συχνά ντόπιους σαν είδωλα με τέτοιο τρόπο ώστε να συμψηφίσει τα αρχιτεκτονικά ή τοπογραφικά θέματα των εικόνων του, αλλά κατά τα άλλα, οι άνθρωποι (και άλλα κινούμενα αντικείμενα) που φωτογραφίζονται παρουσιάζουν μερικές φορές μια θαμπάδα ή  εξαφανίζονται εντελώς κατά τη διάρκεια της μακράς έκθεσης. Τέτοια θολώματα είναι ένα κοινό χαρακτηριστικό στις φωτογραφίες. του 19ου αιώνα.

 

Όπως και οι άλλοι εμπορικοί φωτογράφοι του 19ου αιώνα, ο Beato έκανε συχνά εκτυπώσεις αντίγραφα της αρχικής φωτογραφίας του. Ήταν ένας αποτελεσματικός και οικονομικός τρόπος για να έχει πολλές ίδιες  εικόνες.

Ο Beato ήταν πρωτοπόρος και εξαιρετικός στις τεχνικές του χρωματισμού με το χέρι των φωτογραφιών.Καθόλη την διάρκεια της καριέρας του, το έργο του Beato χαρακτηρίζεται από εντυπωσιακά πανοράματα, τα οποία παράγονται από προσεκτικές και αρκετές συνεχόμενες εκθέσεις του ειδώλου και, στη συνέχεια,  ενώνει τις προκύπτουσες εκτυπώσεις μαζί, φτιάχνοντας έτσι εκ νέου τη δημιουργία της επεκτατικής θέας.

·Το Corfu Museum ευχαριστεί θερμά··την κυρία Jan Manessi που είχε την ευχαρίστηση να· μας παραχωρήσει μέρος του αρχείου της οικογένειάς της.

Στις πιο κάτω·φωτογραφίες···θα δούμε στοιχεία της·· της ζωής της Κέρκυρας··στα τέλη του 19ου·· και· αρχές του 20ου αι. Πολύτιμα στοιχεία· για την καθημερινότητα,· την ενδυματολογία της εποχής,τις συνήθειες,τις γιορτές κ.λ.π. Επίσης μέσα από την συλλογή αυτή θα παρακολουθήσουμε· πτυχές της ζωής της Κέρκυρας και γενικότερα θα βγάλουμε συμπεράσματα χρήσιμα για κάθε μια οικόγενεια και τον ·θεσμό της.

Περισσότερα...

Αναζήτηση

Corfu Museum

Corfu Museum….τι μπορεί να είναι αυτό;

Θα το έλεγα με μια λέξη…. Αγάπη! Για ένα νησί που το γνωρίζουμε ελάχιστα. Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορούμε ν’ αγαπήσουμε ότι δεν το γνωρίζουμε. Στόχος λοιπόν είναι να το γνωρίσουμε όσο πιο βαθιά μπορούμε, μέσα από το χθες και το σήμερα, γιατί αλλιώς πως θα το αγαπήσουμε; Αγαπάω ατομικά και ομαδικά έχει επακόλουθο…. φροντίζω….. μάχομαι… και σέβομαι. Αγάπη προς την Κέρκυρα είναι το Corfu Museum και τίποτε άλλο.

Μετρητής

Εμφανίσεις Άρθρων
3916161