Corfu Museum

Petsalis: Collection Of Corfu Island,Greece documents

Ευρετήριο Άρθρου

Οι περισσότερες πληροφορίες προέρχονται από το πιό πάνω βιβλίο του Παύλου Λάμπρου

Παύλος Λάμπρος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

mimage032

Ξυλογραφία του Παύλου Λάμπρου από το περιοδικό Ποικίλη Στοά του 1888

Ο Παύλος Λάμπρος (1820 - 1887) ήταν Έλληνας διακεκριμένος λόγιος ιστοριοδίφης και νομισματολόγος του 19ου αιώνα.

Βιογραφικά στοιχεία

Γεννήθηκε στις Καλαρρύτες Ιωαννίνων στις 29 Ιουνίου 1820. Πατέρας του ήταν ο Ιωάννης Λάμπρος, ο οποίος από παλιά είχε εγκατασταθεί στην Νεάπολη της Ιταλίας, όπου λειτουργούσε αξιόλογο εμπορικό οίκο. Αιχμαλωτίστηκε στα Γιάννενα και απαγχονίστηκε από τους Τούρκους το 1821 μαζί με τους άλλους προκρίτους. Ο μικρός Παύλος έχασε πατέρα, περιουσία και πατρίδα στην καταστροφή των Καλαρρύτων που ακολούθησε.

Φυγαδεύτηκε από την μητέρα του στην Κέρκυρα, όπου βρήκαν άσυλο. Εκεί μαθήτευσε χρυσοχόος και χαράκτης. Επιδόθηκε στην επιστήμη της νομισματολογίας, και ενώ αυτοδίδακτος, διακρίθηκε παγκοσμίως στον τομέα του για τις μελέτες που δημοσίευσε. Έγινε έμπορος νομισμάτων στην Κέρκυρα και στην Αθήνα. Παράλληλα κατέγραψε τις παρατηρήσεις του με επιστημονικό τρόπο και εκπόνησε το συγγραφικό του έργο στην Κέρκυρα από το 1855 για να το εξακολουθήσει τα επόμενα τριάντα χρόνια.

Σχημάτισε συλλογές αρχαίων νομισμάτων των Επτανήσων, τα δε μεσαιωνικά του των Σταυροφόρων και άλλων Φράγκων κατακτητών ήταν από τις πλουσιότερες συλλογές της Ευρώπης.

Απεβίωσε στην Αθήνα στις 11 Οκτωβρίου 1887 και κηδεύτηκε το απόγευμα της 12 Οκτωβρίου. Γιος του ήταν ο Σπυρίδων Λάμπρος,(1) ιστορικός και πρωθυπουργός της νεοσύστατης Ελλάδας.

Τις 25 Φεβρουαρίου 1799 οι Γάλλοι παραδίδουν στην Ρωσοτουρκική συμμαχία μετά από σκληρή πολιορκία,την Κέρκυρα που ήταν το τελευταίο και ουσιαστικότερο προπύργιο των Γάλλων Δημοκρατικών.

Αρχηγός του στόλου ήταν ο Ναύαρχος Fyodor Fyodorovich Ushakov(2)

mimage033\

ΕΝΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΕΡΗ ΜΕΡΑ ΤΗΣ 21 ΜΑΡΤΙΟΥ 1800 (ΑΓΙΑ ΘΕΚΛΑ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ)

από Γρηγόρης Κωνσταντίνος Μαρκέτος την Τρίτη, 20 Μαρτίου 2012 στις 8:47 μ.μ. ·

Η Επτάνησος Πολιτεία ή, όπως επίσημα ονομάσθηκε, «ΠολιτείαΗνωμένων Επτά Νήσων», δημιουργήθηκε με την συνθήκη της 2Ιης Μαρτίου 1800 μεταξύ Τουρκίας και Ρωσίας. Είχε προ ηγηθεί η εκδίωξη των Γάλλων του Ναπολέοντος από Ρωσοτουρκικές δυνάμεις το 1799. Για πρώτη φορά ύστερα από την κατάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, υπήρχε και πάλι ανεξάρτητη ελληνική Πολιτεία, αν και «υποκειμένη και προστατευομένη υπό της Τουρκίας».Το κείμενο που ακολουθεί υπογράφεται από τον Φάνη Μιχαλόπουλο, λόγιο δημοσιογράφο, και Προέρχεται από μελέτη του με τίτλο «Ο Τσάρος Παύλος ο Α ‘», που δημοσιεύτηκε σε συνέχειες στην εφημερίδα «Εθνος» το 1953.Η ΣΗΜΑΙΑ ΤΗΣ ΕΠΤΑΝΗΣΟΥΜετ’ολίγας ημέρας, την Ιην Νοεμβρίου του 1800, εωρτάσθη και εν Κωνσταντινουπόλει η σύστασις της νέας Πολιτείας μετ’ ασιατικής πράγματι επισημότητος και μεγαλοπρεπείας. Ο Καποδίστριας και ο Δεσύλλας ήσαν σι πληρεξούσιοι της Επτανήσου εις την τουρκικήν πρωτεύσυσαν. Η μεσημβρία της ημέρας εκείνης ωρίσθη όπως παρουσιασθούν σύτοι ενώπιον του Μεγ. Βεζύρου, δια να παραλάβουν και τα σύμβολα της νέας Πολιτείας, την σημαίαν της και το Σύνταγμα. Μετά πολλάς συζητήσεις, καθ’ ας πολλά προετάθησαν σχέδια, απεφασίσθη όπως η σημαία της Πολιτείας των Επτά Νήσων αποτελεσθή βασικώς εκ των στοιχείων της σημαίας της πρώην κυριάρχου Βενετίας. Ματαίως άλλοι, πατριωτικώτεροι, πρότεινον τον φοίνικα, ως σύμβολον εθνικής αναγεννήσεως και προάγγελον της μελλούσης αναστάσεως ολοκλήρου του Έθνους. Η ιδέα αυτή απερρίφθη υπό των άλλων, των συντηρητικών, οι οποίοι εθεώρσυν την νέαν πολιτε ως συνέχειαν της Βενετοκρατίας, μέλλουσαν να εξασφαλίση εις αυτούς τα προνόμια της μακαρίας εκείνης εποχής, της παντοδυναμίας του αρχοντολογίου. Αυτοί τέλος και υπερίσχυσαν, η δε σημαία κατηρτίσθη ως εξής, ενθυμίζουσα καθ’ όλα τον βενετικόν λέοντα: επί μεταξίνου υφάσματος, χρώματος κυανού, ετέθη ο παλαιός βενετικός λέων, κιτρίνου χρώματος καιπτερωτός, Κρατών ΤΟ ευαγγέλιον κεκλεισμένον, επί του οποίου ευρίσκετο σταυρός και επ’ αυτού επτά λόγχαι, σύμβολον των επτά νήσων της νέας Πολιτείας.ΟΙ ΕΠΤΑΝΗΣΙΟΙ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΙ ΠΡΟ ΤΟΥ Μ.ΒΕΖΥΡΟΥΟι πληρεξούσιοι της Επτανήσου Καποδίστριας και Δεσύλλας, ενδυθέντες καταλλήλως ως Επτανήσιοι ευγενείς, ανεχώρησαν εκ της εν Πέραν κατοικίας των, έφιπποι, συνοδευόμενοι υπό του διερμηνέως, του γραμματέως των και της άλλης συνοδείας των υπηρετών των. Όταν έφθασαν εις το Τοπ Χανέ εισήλθον εις πολυτελέστατον πλοιάριον, παραχωρηθέν υπό του Σουλτάνου. Πλείστα ακάτια Ελλήνων της Κωνσταντινουπόλεως και λέμβοι των παρορμούντων εκεί ελληνικών πλοίων συνώδευον το πλοιάριον των πληρεξσυσίων, μέχρι της πλευρίσεως του εις την αποβάθραν του Βαχρέ. Εκεί τους ανέμενον ίπποι φέροντες χρυσούς χαλινούς κ’εφίππια επίχρυσα μετά χρυσών αναβατήρων. Ανελθόντες δ’επί των ίππων κατηυθύνθησαν εις την Υψηλήν Πύλην. Τότε ο Μέγας Διερμηνεύς Κωνσταντίνος Υψηλάντης τους παρέλαβε και τους ωδήγησεν εις τον ΡέΙς εφένδην, τον υπουργόν των Εξωτερικών της Τουρκίας, και κατόπιν εις αυτόν τον Μέγαν Βεζύρην. Τούτον προσεφώνησε καταλλήλως ο Καποδίστριας, απήντησε δε ο Τούρκος μεγιστάν. Ακριβώς τότε εισήλθεν εις την αίθουσαν εΙς ιιγιούζμπασης» (εκατόνταρχος), πολυτελέστατα ενδεδυμένος, φέρων εις τας χείρας του την σημαίαν της νέας Πολιτείας και μέσα εις χρυσοποίκιλτον θήκην το Σύνταγμα της Επτανήσου μετά του φιρμανίου και του διπλώματος. Ο Μέγας Βεζύρης έλαβεν αυτά ανά χείρας, τα ησπάσθη και τα έθεσεν επί της κεφαλής του εις ένδειξιν σεβασμού. Κατόπιν τα παρέδωσεν εις τον Καποδίστριαν ειπών προς αυτόν:«Εύχομαι εις την νέαν Πολιτείαν πολλά τα έτη και ευημερίαν!»Μετά την τελετήν της αναγνωρίσεως της νέας Πολιτείας και τηςπαραδόσεως εις τους πληρεξουσίους της της σημαίας και τουΣυντάγματος αυτής, οι απεσταλμένοι απεχαιρέτησαν τον ΜέγανΒεζύρην, όστις προσέφερεν εις αυτούς πολύτιμα δώρα, και κατόεισήλθον εις την μεγάλην αίθουσαν Του Συμβουλίου. Προπορεύοντο Κεφαλλήν πλοίαρχος, κρατών εις τας χείρας του την σημαίαν του νέου Κράτους, και εις άλλος ‘Ελλην το Σύνταγμα. Εις την αίθουσαν ανεμένον πλείστοι εξέχοντες ομογενείς της Πόλεως καθώς και Μουσουλμάνοι, σι οποίοι εξέσπασαν εις ζητωκραυγάς επί τη θέα της πρώτης σημαίας ενός απελευθερωθέντος τμήματος του ελληνικού Έθνους. Ιδίως σι Έλληνες δακρύοντες κατεφίλουν την σημαίαν εκείνην, τις σίδεαναλογιζόμενοι δια το μέλλον της υποδούλου πατρίδος των. Ναι,σημαία εκείνη προεμήνυε την μέλλουσαν ανάστασιν και απελευθέρωσιν του δυστυχισμένου και τυραννισμένου ελληνικού Γένους.,. Γενική τότε εξέσπασε κραυγή από τα χείλη των ομογενών:«Ζήτω η νέα ελληνική πολιτεία !»«Ζήτω η ελευθέρα Επτάνησος !»Η ΠΟΜΠΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΦΑΝΑΡΙΠροσεφέρθησαν αναψυκτικά κατά το τουρκικόν έθιμον και τέλοςεπτανησιακή πρεσβεία ανεχώρησεν, ακολουθούμενη υπό πολλών Ελλήνων και άλλων ξένων και Μουσουλμάνων. Εξελθούσα της Υψηλής Πύλης ανήλθεν επί των αναμενόντων ίππων, και επροχώρησε κατευ&υνόμενη προς τα Πατριαρχεία, όπως η νέα Πολιτεία, η σημαία της και το Σύνταγμα ευλογη θούν υπό του Οικουμενικού Πατριάρχου, ως εθνάρχου του ελληνικού Γένους.Προηγείτο ο Κεφ αλλήν πλοίαρχος έφιππος, φέρων επί των χειρών του τον κοντόν της ανεμιζόμενης σημαίας, ηκολούθει τάγμα Γενιτσάρων και Τσασύσηδων και κατόπιν ήρχετο η πρεσβεία.παρέλασις ήτο μεγαλοπρεπεστάτη. Όλοι οι Έλληνες της Κωνσταντινουπόλεως είχον εξέλθει εις τους δρόμους, από τους οποίους θα διήρχετο η πομπή, όπως παρακολουθήσουν το σημαντικώτερον γεγονός της Φυλής, ύστερα από δουλείαν 350 χρόνων, την τελετήν της απελευθερώσεως ενός μικρού τμήματος του Έθνους. Τα δάκρυα έρρεον από τα μάτια εκ της συγκινήσεως και άνθη έρραινον την σημαίαν και την πρεσβείαν. ΧιλιάδεςΈλληνες ηκολούθουν την πομπήν, συνεχώς προστιθεμένων και άλλων εις την συράν της παρελάσεως.Η ΕΥΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥΕπί τέλους έφθασαν εις την αυλήν των Πατριαρχείων, η οποία επληρώθη ομογενών, καθώς και τα πέριξ. Εκεί σι πληρεξούσιοι αφίππευσαν. Τους υπεδέχθησαν εξ επίσκοποι, με τας χρυσοποικίλτους στολάς των. Τέσσαρες ιερείς εκράτουν το Ευαγγέλιον, άλλοι τον Σταυρόν, άλλοι την εικόνα της θεομήτορος και άλλοι εκείνην του Χριστού. Η πομπή επροχώρησε, έχουσα πάντοτε επί κεφαλής τον Κεφαλλήνα τον φέροντα την ιονικήν σημαίαν, και εισήλθον εις τον πατριαρχικόν ναόν, απαστράπτοντα εξ ανημμένων λαμπάδων και ευωδιάζοντα εκ του λιβανωτσύ. Ο Πατριάρχης ίστατο όρθιος επί του θρόνου και γύρω ολόκληρος η Ιερά Σύνοδος εκ μητροπολιτών. Οι πληρεξούσιοι προσεκύνησαν τον Αρχηγόν της Εκκλησίας, ο οποίος δακρύων ηυλόγησεν αυτούς και κατόπιν την σημαίαν καθώς και το Σύνταγμα, τα οποία και ησπάσθη... Ηκολούθησε σεμνή ιεροτελεστία, δοξολογία και δέησις υπέρ της ευημερίας της νέας πολιτείας, όπως κατά τους βυζαντινούς χρόνους. Κατά το πέρας της η εκκλησία αντήχησε και πάλιν από την κραυγήν των παρευρεθέντων εκεί.«Ζήτω η νέα ελληνική πολιτεία !»«Ζήτω η ελευθέρα Επτάνησος !»«Πολλά τα έτη της πολιτείας !»Ο Πατριάρχης κατήλθε του θρόνου και συνοδευόμενος υπό της Ιεράς Συνόδου ηγήθη της πομπής, ήτις εξελθούσα του ναού κατηυθύνθη εις το Συνοδικόν. Είποντο η σημαία, η πρεσβεία και πλήθη ομογενών, τα οποία ανήλθον εις την μεγάλην πατριαρχικήν αίθσυσαν. Ο εθνάρχης ησπάσθη και πάλιν την σημαίαν και το Σύνταγμα, καθώς και τους πληρεξσυσίους. Επηκολούθησε δεξίωσις. Προσεφέρθησαν καφές, ποτά και γλυκίσματσ. Και πάλιν ήχησαν ευχαί υπέρ της ευημερίας της νέας πολιτείας, τέλος δ’ έληξεν η υποδοχή παρά τω Πατριάρχη. Προσκυνήσαντες και ασπασθέντες τας χείρας του ανεχώρησαν εκ του πατριαρχικού οίκου. Εφιππεύσαντες δε και πάλιν, διήλθον δια των αυτών οδών, κατευθυνόμενοι εις την αποβάθραν του Βαχρέ. Τα συνηγμέναπλήθη των ομογενών εν συγκινήσει και δακρύοις εχαιρέτων την ιονικήν σημαίαν και τους πληρεξουσίους καθώς και την ακολουθίαν των. Όταν έφθασαν εις την αποβάθραν εσήλθον εις πολυτελές πλοιάριον Το προσφερθέν υπό Του Σουλτάνου. Επί της πρώρας ανεπετάσθη η ιονική σημαία.Ο ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΣΗΜΑΙΑΣΕυθύς δε ως εξεκίνησε, πλήθος ελληνικών λεμβών και ακατίων συνώδευσε το πλοιάριον των πληρεξουσ Μόλις έφθασε προ των ναυλοχούντων πολεμικών της Ρωσίας και της Αγγλίας, ταύται εχαιρέτισαν δια 21 κανονιοβολισμών την πρώτην ελληνικήν σημαίαν. Πλείστα ελληνικά πλοία ελλιμενισ μένα εκεί, σπετσιωτικα και υδραΙκά, εχαιρέτισαν επίσης την ιονικήν σημαίαν δια 21 κανονιοβολισμών! Ολόκληρος ο Κεράτιος Κόλπος αντήχει εκ ζητωκραυγών και κανονιοβολισμών. Η χαρά ήτο γενική και μάλιστα μεταξύ των ομογενών και των ξένων. Τα Πρόσωπα των Ελλήνων έλα μπον εξ υπερηφανείας και ελπίδων. Τα μάτια εβούρκωναν εκ συγκινήσεως προ του πρωτοφανούς εκείνου δια τον Ελληνισμόν θεάματος. Όταν τέλος η λέμβος έφθασεν εις το Τόπ Χανέ, τα οθωμανικά πολεμικά πλοία εχαιρέτισαν την ιονικήν σημαίαν δια πυκνών κανονιοβολισμών, η δε εκεί τοποθετημένη οθωμανική πυροβολαρχία ήρχισε βάλλουσα, τιμή ήτις δια πρώτην φοράν απενέμετο εις ξένην σημαίαν από της αλώσεως της Κωνσταντινουπόλεως το 1453! Αυτός ο Σουλτάνος λέγεται ότι παρηκολούθησε την πομήν εκείνην.ΠΩΣ ΘΑ ΕΔΗΛΟΥΤΟ Η ΥΠΟΤΑΓΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΣΟΥΛΤΑΝΟΝΩς δείγμα της υποταγής των νήσων προς την Τουρκίαν, η ιονική σημαία Θα υψώνετο επί τινος ιονικού πλοίου επισήμως. Τούτο διερχόμενον κάτωθεν των ανακτόρων του Βοσπόρου Θα εχαιρέτα, εις δήλωσιν της υποτελείας της Επτανήσου προς τον Σουλτάνον. Πράγματι η τοιαύτη εορτή ωρίσθη υπό των Τούρκων δια την 2Οήν Μαρτίου του 1801.Η ΤΕΛΕΤΗΙδού πως την περιέγραψεν αυτόπτης, παραστάς εις αυτήν:Το πλοίον «Παναγία Τριάς», ανήκον εις τον Κεφαλλήνα Γεράσιμον Κοντογσύρην, εκπλεύσαν από της αποβάθρας του ΚαράκιοΙ κατηυθύνθη προς τα ασιατικά παράλια κ’ έπλευσεν είτα προς τας Πριγκηποννήσσυς άνευ σημαίας. Ολίγον ύστερον, ο επιτετραμμένος της Πολιτείας Λευκόκιλος, μετά του διερμηνέως, του γραμματέως της πρεσβείας και άλλων Επτανησίων, ήρχοντο επιβαίνοντες λέμβων εις συνάντησιν του πλοίου. Ανελθόντων απάντων επί του πλοίου τούτου εψάλη αγιασμός παρά του προσκληθέντος ιερέως, ευλογηθείσα 8’ η σημαία της Επτανήσου ανεπετάσθη ιτρώτην ήδη φοράν επί του ιστού του πλοίου, χαιρετισθείσα δια τινων κανονιοβολισμών. Το πλοίον επληρώθη αμέσως υπό πλήθους των συρρευσάντων εμπόρων και πλοιάρχων Επτανησίων. Ωθούμενον δε υπό ουρίου ανέμου έπλεε πλησίστιον και εχαιρέτα δι’ είκοσι και ενός κανονιοβολισμών, καθ’ ήν στιγμήν παρέκαμπτε το ακρωτήριον, όπου υψούνται εντός αειθαλούς άλσους τα σουλτανικά ανάκτορα. Είτα στρέψαν την πρώραν κατη’υθύνθη εις Τόπ Χανέ, όπου εχαιρέτισε και αντεχαιρετίσθη. Τα εκεί πλησίον ελλιμενισ μένα πλοία διαφόρων εθνών ύψωσαν τας σημαίας των, μεταξύ δε τούτων τέσσαρα επτανησιακά ύψωσαν το πρώτον τότε την εθνικήν σημώαν, λαβόντα προηγουμένως το σχετικόν φφμάνιον. Ο Σουλτάνος εκ των ανακτόρων παρηκολούθησε την εορτήν και ησθάνθη ιδιαιτέραν χαράν δια την ύψωσιν της ιονικής σημαίας, η οποία ήτο και σημαία των νέων υποτελών του..

_

Η γνήσια σημαία στο Ιδρυμα Φωκά-Κοσμετάτου(Αργοστόλι)

 

Αναζήτηση

Corfu Museum

Corfu Museum….τι μπορεί να είναι αυτό;

Θα το έλεγα με μια λέξη…. Αγάπη! Για ένα νησί που το γνωρίζουμε ελάχιστα. Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορούμε ν’ αγαπήσουμε ότι δεν το γνωρίζουμε. Στόχος λοιπόν είναι να το γνωρίσουμε όσο πιο βαθιά μπορούμε, μέσα από το χθες και το σήμερα, γιατί αλλιώς πως θα το αγαπήσουμε; Αγαπάω ατομικά και ομαδικά έχει επακόλουθο…. φροντίζω….. μάχομαι… και σέβομαι. Αγάπη προς την Κέρκυρα είναι το Corfu Museum και τίποτε άλλο.

Μετρητής

Εμφανίσεις Άρθρων
3916088